ความคิดเห็นที่ 1 ทีนี้ก็เพื่อนอีกแล้ว..ที่รู้จักกันตั้งกะเล็กกะน้อยน่ะ..มันว่า ชีวิตของฉันที่เล่ามานั้น..มันก็ออกจะโลดโผนอยู่..แต่น่าจะ เล่าให้หมดถึงที่มาที่ไป..ตั้งแต่ครั้งปฐมวัย ซึ่งก็ไม่ธรรมดา เช่นกัน..ให้เพื่อนๆน้องๆได้ฟัง..เผื่อใครที่เป็นพ่อคนแม่คน แล้ว..กำลังจะวางแผนในอนาคตในชีวิตให้ลูก.ละก้อ.. ฟังที่นี่ก่อนค่ะ..... ฉันเป็นลูกคนเดียว..เคยบอกไปแล้ว..ในครอบครัวใหญ่ที่มี ญาติทุกสายครบชุด...เท่านั้นไม่พอ..ยังมีญาติจากหัวเมือง ที่มาอาศัยพำนักเพื่อการศึกษาอีกตรึม..พ่อและแม่เป็น คนกว้างขวาง ใจดี เปรียบเสมือนต้นไม้ใหญ่ให้นกกาอาศัย...ความเป็นไปในบ้านคุณแม่จะดูแลโดยมีผู้ช่วย เยอะแยะ ก็ญาติกันทั้งนั้น..ส่วนใหญ่เท่าที่จำได้..เขาเหล่า นั้นมักจะไม่ถูกกัน ต้องมีการทะเลาะเบาะแว้ง..มีคดีให้ คุณพ่อตัดสินความเป็นประจำ ฉันเป็นเหมือนศูนย์กลาง ที่ทุกคนต้องการไว้เป็นพวก..เพื่อคานอำนาจ เพราะฉันทำ อะไรก็ถูกหมด การเอาอกเอาใจ และตามใจในสิ่งผิดๆ ก็เริ่มมาจากตรงนี้....ในวัยเยาว์แทนที่ํฉันจะได้เล่นตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา หม้อข้าวหม้อแกง อย่างชาวบ้านเขานั้น..ปล่าวเลย ฉันต้องคอยเสนอหน้าคอยฟังใครนินทาใคร...แล้วเอามา ฟ้องแม่...วันนี้ไม่ถูกกับคนโน้น...วันนั้นไม่ถูกกับคนนี้ ขึ้นอยู่กับว่า..การเอาใจมากน้อยแค่ไหน? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 15:57:36]

ความคิดเห็นที่ 2 ฉันค่อนข้างจะเป็นเด็กแก่แดด..ฉะฉาน เกินวัย..คุณพ่อละ ถูกใจนัก..ท่านว่า..เหมือนท่าน...คุณแม่เป็นนักอ่านตัวยง นิยายทุกเรื่อง นิตรสารทุกเล่ม..หาได้ที่บ้านฉัน..และนั่นก็เป็นผลดีถึงฉันด้วย...เพราะ..แม่เล่ม ลูกเล่ม บางทีก็แย่ง กันอ่าน..แต่คุณแม่ท่านก็มีจินตนาการของท่าน..ที่ท่าน ชอบ..อยากเป็น..แต่ไม่มีโอกาส ดังนั้น..ท่านจึงสานฝัน ของท่่านมาที่ฉัน...เช่น ตอนนั้น..ประเทศไทยได้มีการ ติดตั้งสถานีโทรทัศน์เป็นครั้งแรก..ช่องสี่ บางขุนพรหม เป็นช่องแรก..แน่นอน..บ้านฉันก็มีโทรทัศน์มาประดับก่อน ใครๆ..ตกเย็น..รายการเบิกโรง..ก็จะเป็นรายการนาฏศิลป์ สัมพันธ์..ของครูสัมพันธ์ พันธุ์มณี รายการนี้ก็จะเอาเด็กๆ ที่มาเรียนกับครูมาออก เป็นรำโน่น รำนี่... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 16:08:13]

ความคิดเห็นที่ 3 มาฟัง(อ่าน)ค่ะ จากคุณ : ลูกแบร์ - [8 ก.ค. 16:14:03]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณแม่ก็ทันที..จับฉันแต่งตัวนั่งรถไปช่องสี่..ในไม่กี่วันต่อมา..ฉันก็เป็นหนึ่งในนักเรียนนาฏศิลป์ของคุณครูสัมพันธ์ ที่จะต้องไปเรียนทุกวันเสาร์...ก็ไป..โจ๊าะ ทิง โจ๊าะ อยู่ นานเป็นเกือบปีแหละ เริ่มจากเพลงแม่บท..สีนวล จนถึง ฉุยฉายพรามหณ์ ก็ได้ออกทีวีกะเขามั่งประปราย..ทีนี้.. ต่อมาทั้งคุณพ่อคุณแม่ได้รับเชิญไปงานกาชาด และได้ เข้าเฝ้าฝ่าละอองธุลีพระบาทฯ เข้าชมการแสดงบัลเล่ย์ ของไทยเป็นครั้งแรกที่สวนอัมพร..เรื่อง มโนราห์ ใช้ เพลงพระราชนิพนธ์ทั้งหมด..ตัวนางมโนราห์ คือ คุณวนิดา สุขุม พระสุธน คือ คุณสมศักดิ์ พลสิทธิ์(พ่อของคาร่า.. นางแบบชื่อดัง) และเหล่านักเรียนบัลเล่ย์ของมาดาม เจเนเวียฟ เดม่อน ที่ทำการสอนในเมืองไทย และสอนที่บ้านซอยพร้อมพงษ์ สุขุมวิท...คุณแม่ได้ดื่มด่ำกับการแสดงครั้งนี้มาก..ปลาบปลื้มจนมาเล่าให้ฟังวันแล้ววันเล่า อย่างมิรู้เบื่อ..ทายซิว่าอะไรเกิดขึ้น???? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 16:22:06]

ความคิดเห็นที่ 5 อาทิตย์ต่อมา..ฉันก็เป็นนักเรียนบัลเล่ย์ ของมาดามเดมอน น่ะซิ เรียนอาทิตย์ละสองวัน อังคาร และศุกร์ ตอนเย็น ทีนี้ละ..สนุกมาก..ได้มีการโหน ยืดตัว ตีลังกา ฉันชอบ และมีเพื่อนเยอะแยะ เด็กฝรั่งแทบทั้งหมด...ฉันได้เรียน ภาษาอังกฤษแบบธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว ในห้องฝึกเรียน มีรูปของหญิงหนึ่ง..ในชุดสวอนเลค..สวยเหลือเกิน... ฉันเฝ้ามองอย่างไม่รู้เบื่อ..ถามเขา เขาว่าเป็นศิษย์รุ่นพี่ที่ ตอนนี้ไปเรียนต่อที่อังกฤษ ที่รอแยลบัลเล่ย์ สถาบันสุดดัง ของวิชานี้ทีเดียว..คนจะเข้าได้ต้องสอบผ่านอย่างมหาโหด แต่เธอก็เข้าไปเรียนได้อย่างน่าภาคภูมิ...จนบัดนี้..เธอผู้นั้น ก็ยังสวยและสง่างาม..ไม่สร่าง...เธอผู้นั้น.. คุณหญิงวราพร (ชลวิจารณ์) ปราโมช.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 16:33:44]

ความคิดเห็นที่ 6 มานั่งขานชื่้อค่ะ ป้า เย้ๆๆ วันนี้ มา นั่นอ่านเป็นคนต้นๆๆ จากคุณ : BBP - [8 ก.ค. 16:38:04]

ความคิดเห็นที่ 7 ฉันก็ไม่รู้หรอกนะ..ว่าใครเป็นใคร..เด็กๆก็เล่นกันไป.. เรียนก็เรียนกันไป..รู้แต่มีเด็กสวยจัดอยู่สองคน อายุน้อย กว่าฉัน คนนึงนะ..มีพี่ชายหล่อเฉียบ..มาดสุภาพบุรุษ อังกฤษ เป็นลูกครึ่งฝรั่ง...พวกสาวๆรุ่นโตคอยภาวนาให้ เธอมารับน้องสาว...เวลามาที..ยังกับฝูงผึ้งแตกรัง..ไม่ต้องเป็นอันทำอะไร คอยแอบดูเขาผู้นั้นอย่างไม่วางตา.. ขนาดฉันเป็นเด็กๆ ก็ยังเห็นว่าเขาหล่อมากกกก ยิ่งน้องสาวก็หน้าสวยหวานเหลือเกิน..คงอายุห่างกันหลายปีทีเดียวพี่น้องคู่นี้...ถ้าจะเทียบก็ราวๆ วิลลี่ กะ แหม่ม อะไร ยังงั้นแหละ..แต่มาดนะ วิลลี่น่ะชิดซ้าย..เอ้าไม่เชื่อไปถาม พี่ป้าน้าอา ก็ได้.. พี่ชาย.... คุณมีชัย วีระไวทยะ น้องสาว... คุณมาริษา วีระไวทยะ รับรองทุกคนประกันความหล่อและสวย..แน่นอน จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 16:44:32]

ความคิดเห็นที่ 8 เมื่อกี้พูดว่ามีเด็กสวยจัดอีกคนใช่ไหม? คนนี้นะ ใครๆเห็น ก็สดุดตา..ที่ตาสวยเหลือเกิน แต่งเนื้อแต่งตัวได้น่ารักมาก เป็นลูกครึ่งอีกเหมือนกัน..ความจริงเด็กฝรั่งสวยๆก็มีเยอะ นะแต่ฉันเลือกจำ ที่ฉันเห็นว่าเป็นที่สุดน่ะ..คนนี้ ชื่อว่า วิกกี้ ตันสัจจา มาทราบทีหลังว่า..เป็นแม่ของ เจ มณฑล และ แดน จิรา... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 16:50:27]

ความคิดเห็นที่ 9 ฉันก็ใช้ชีวิตฉันไปในการเรียนวิชาต่างๆที่ว่า จนหัวหมุนไปหมด..เสาร์ อาทิตย์ ยังต้องเรียนพิเศษที่ครูมาสอนที่บ้าน อีกล่ะ มีเพื่อนมาก กิจกรรมก็มาก ฉันไม่ได้เคยใช้ชีวิต อย่างที่เด็กในวัยฉันควรจะใช้หรือควรจะเป็น...ไม่เคยอาบน้ำให้หมา...ไม่เคยไปจ่ายตลาด ไม่ได้เล่นอีตัก หรือ หมากเก็บ นอกจากไปโน่นมานี่เป็นประจำ...ที่จี้ที่สุดนะ คุณแม่จับฉันแต่งตัวสุดสวยในวันหนึ่ง พาไปที่บริษัท ถ่ายหนัง(เพื่อนเค้าแหละ) เพื่อไปรับบทเด็กในหนังเรื่อง "รมดี" อมรา อัศวนนท์เล่นคู่กับพระเอกใหม่ชื่อ เลอศักดิ์ ในบท ต้องมีปั่นจักรยานไปตามถนนด้วย...ทีนี้ฉันถีบ จักรยานไม่เป็นตอนนั้น...เพราะคุณพ่อไม่ชอบ.. ทำไงล่ะ..ก็ไปแอบหัดที่สนามหลวง ให้คนที่บ้านพานั่งรถ รางไป...แล้วบรรดาบ่าวไพร่ก็ช่วยกันจับท้ายรถประคอง ไม่ให้ล้ม วิ่งไปรอบๆสนามวงนอกที่พื้นเป็นปูนซีเมนต์... ระหว่างที่วิ่งๆอยู่ ทุกคนชะงักกึก ปล่อยรถล้ม..ฉันก็ไถ แพร่ดๆลงมาคลุกฝุ่น..คุณพ่อ..ขับรถผ่านมาติดไฟแดง ตรงนั้นพอดี๊ พอดี...บ้านแทบแตกแน่ะ...เลิก เลิก ไม่ต้องหัด ไม่ต้องไปเล่นหนัง จะบ้าหรือไง? ฉันเลยไม่ได้ "เกิด" กะเขาเลย... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 17:05:34]

ความคิดเห็นที่ 10 ป้าวิ หนูไม่รู้จักเลยอะค่ะ รู้จักแต่คุณมีชัย ค่าที่เธอออกทีวีบ่อยเมื่อครั้งหนึ่งนานมาแล้ว จากคุณ : กิ๊บ - [8 ก.ค. 17:08:27]

ความคิดเห็นที่ 11 ก็แปลกนะ เป็นสิบปีต่อมา..ตอนที่ฉันมาอยู่เมืองนอกแล้ว เนี่ย..ก็รู้จักคนไทยน่ารักครอบครัวหนึ่ง พ่อแม่..ลูกสาว ก็ไปมาหาสู่บ่อยๆ จนกระทั่งฉันเล่าเรื่องนี้..หลังกินข้าว พ่อบ้านลงไปขำกลิ้ง...ฉันก็สงสัยว่าขำอะไรนักหนา.. ปรากฏว่า..พ่อบ้านนั่นแหละ คือ คุณเลอศักดิ์ พระเอกใน หนังเรื่องนั้น... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 17:10:17]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่ะ ๆๆ จิงอ่าค่ะ ป้าๆๆ โอ้ๆๆ จุดใต้ตำต่อจริงๆๆ อ่ะ ตอนนี้ หนูเป็น โรค refresh ตลอดๆ ทุกๆๆ 2 นาทีเลย ป้า พอ รู้ ว่า ป้า มา นั่งเขียน อยู่ตอนนี้อ่ะค่ะ จากคุณ : BBP - [8 ก.ค. 17:13:25]

ความคิดเห็นที่ 13 ก็เนี่ย...ความเป็นอยู่มันเป็นแบบเนี๊ยะ..ฉันมานั่งนึกถึงมัน จึงเห็นว่า..ฉันโตมาเหมือนการประดิษฐ์ดอกไม้เทียม จัดให้เข้ารูปเข้าร่าง แต่ขาดความเป็นธรรมชาติ..อันนี้ ไม่ได้โทษบุพการี เพราะท่านก็สรรหาสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับฉันแล้วตามหน้าที่ของท่าน ท่านอ่านมาก ท่านรู้โลกมาก จึงเผื่อวิชาความรู้ทุกแขนงให้ฉันใด้มากที่สุด เพื่อจะได้ ออกไปเผชิญโลกอย่างไม่น้อยหน้าใคร...แต่ฉัน..ใจจริงแล้ว..ฉันอยากเป็นเด็กที่โตมาอย่างครอบครัวที่สงบสุข มีแค่พ่อแม่ลูก คุยกันกระหนุงกระหนิง ไม่ใช่คุยกันทีคน มานั่งฟังเพียบ...อยากปลูกต้นไม้กับพ่อ อยากช่วยแม่ ทำกับข้าว มีเพื่อนบ้านที่เกาะรั้วคุยกันได้ เลี้ยงหมา แมว ไปตามเรื่อง ฉันคิดว่านั่นคือคำตอบ..สำหรับพื้นฐานของ การจรรโลงความอ่อนโยนให้กับเด็ก...ที่จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดี ในอนาคต... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 17:24:24]

ความคิดเห็นที่ 14 โรงเรียนที่ฉันอยู่น่ะ เป็นโรงเรียนสตรีแถวซังฮี้ เป็นร.ร. จ้าว แถมแม่เป็นศิษย์เก่าซะอีก อาจารย์เก่าๆยังพอจำแม่ได้ ก็เลยแลจะจำชื่อฉันได้แม่น.ในฐานะลูกของศิษย์ดั้งเดิม ด้านหลังหอประชุมโรงเรียนติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา ก๊วยเตี๋ยวเรือกะโอเลี้ยงเรืออร่อยที่สุดในโลก..เชลล์ไม่เคย ชิม ช้อยไม่เคยรำ แต่ทุกวันนี้ยังคิดถึงอยู่..วันนึงนะ กำลังนั่งเรียนอยู่มีศิษย์เก่าคนหนึ่งเพิ่งกลับจากญี่ปุ่น.. แวะมาไหว้คุณครู...พวกเราแตกตื่น..วิ่งดูกันกรูเกรียว เธอสวยมาก..นุ่งกระโปรงพรีตบางเบา..รุ่นใหม่ที่ไม่เคยมี ในกรุงเทพมาก่อนเลย รองเท้าส้นสูงปรี๊ด..และเธอเดินได้ สง่ามาก ทราบว่าเธอเรียนจบนาฏศิลป์สากลมาจากญี่ปุ่น และเคยเป็นนางเอกละครโรงเรียนมาก่อน...จะเป็นใคร ล่ะ ก้อ คุณอรสา อิศรางกูร ณ. อยุธยา น่ะซิ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 17:41:09]

ความคิดเห็นที่ 15 ฉันก็เรียนไปสลับกับวิชาเต้นๆรำๆของฉันไป..ตามเรื่อง โรงเรียนฉันเขาก็มีชื่อเสียงด้านละเม็งละครใช่ย่อยซะเมื่อไหร่? ปั้นดารามาก็มากมาย..ที่เห็นเป็นเลิศนะ..ก็มีรุ่นพี่ คนนึง คนนี้เก่งมาก..รู้เลยว่าวันนึงเค้าต้องมีชื่อเสียง.. แล้วก็จริงๆ อาจารย์ผาณิต กันตามระ ในรุ่นๆฉัน ก็มีดาวเด่นนะ..แต่อย่างว่าแหละ เด่นแต่ห้ามดัง..เป็นกฏของโรงเรียนฉัน..เขาเลยออกไปดังโรงเรียนอื่น..ที่นีเวลาเรา มีงานประจำปี..เราก็จะเอาโชว์ของเราไปที่อื่น..ที่โรงเรียน อื่นก็มาโชว์ที่เรา เป็นการสลับกัน...ฉันก็ถูกคัดเลือกให้ไปที่โรงเรียนสตรีที่เพื่อนฉันไปดังอยู่ง่ะ..การโชว์แบบ บรอดเวย์ที่เพื่อนฉันและพรรคพวกแสดงบนเวทีนั้น.. ทำเอาฉันตะลึง..สุดขีด มันเป็นวิวัฒนาการใหม่ของการ เสดงบนเวทีระดับนักเรียนมัธยมที่เปิดกว้างให้เด็กใด้แสดง ออกถึงความสามารถ เขาแสดงแค่สามคน เต้นรำแบบ สไตล์เวสต์ไซด์ สตอรี่ มีการสูบบุหรี่ แล้วขยี้ทิ้งด้วยเท้า โอย..ตื่นเต้น..ไม่เคยเห็น เพื่อนฉันกับคู่คนที่แสดงเป็นผู้ชายเต้นรำได้สวยมาก...ทุกวันนี้ยังประทับใจไม่มีลืม.. เพื่อนฉัน..ตือ..ขอใจ ฤทัยประชา คู่เต้น ปิ๊ก ปวีณา หงสกุล (ท่านรมต. หญิง) จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 17:55:35]

ความคิดเห็นที่ 16 ง่วงแล้ว...ไปนอนก่อนนะ จ๊ะ ??? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [8 ก.ค. 18:00:20]

ความคิดเห็นที่ 17 good night ค่ะ ป้า ฮิๆๆ จากคุณ : BBP - [8 ก.ค. 18:29:48]

ความคิดเห็นที่ 18 กำลังสนุกเชียวค่ะ ติดตามอ่านมาตั้งหลายวันแล้ว แต่ยังไม่เคยมาโพสต์กระทู้ซักที ขอให้นอนหลับฝันดีนะคะ อ่านแล้วมองเห็นภาพเลยค่ะ วันพรุ่งนี้จะเข้ามาอ่านใหม่ค่ะ จากคุณ : หมูหวาน (หมูหวาน) - [8 ก.ค. 20:18:27]

ความคิดเห็นที่ 19 มาเกาะกระทู้อ่านค่ะ หวังว่าข้อเท้าป้าคงดีขึ้นๆแล้วนะคะ จากคุณ : power down red - [8 ก.ค. 20:38:08]

ความคิดเห็นที่ 20 I came too! ^_^ จากคุณ : soyoko - [8 ก.ค. 20:39:07]

ความคิดเห็นที่ 21 มาช้าไปนิดเลยมีคนนั่งบังแถวหน้าหมดแล้ว..พอดีพี่วิฯหลับไปแล้ว..รออ่านต่อพรุ่งนี้ดีกว่า ขอให้หลับฝันดีนะครับพี่ เห็นนอนหลับอมยิ้มคงฝันถึงตอนเด็กๆละซิครับ จากคุณ : KY - [8 ก.ค. 21:05:11]

ความคิดเห็นที่ 22 รอพี่แวนด้า ตื่นมาเขียนต่อครับ :-) จากคุณ : BigBertha - [8 ก.ค. 21:14:33]

ความคิดเห็นที่ 23 รอบนี้ผมซื้อข้าวโพดคั่ว มานั่งดูหน้าจอด้วยครับ จากคุณ : live_bangkok - [8 ก.ค. 21:19:01]

ความคิดเห็นที่ 24 ก๊ากกกก คุณมีชัย ตอนสมัยก่อนเป็นโกโบริ นิดนึงเหรอค่ะป้า แต่ตอนนี้หลังจากขายถุงยาง ต่อต้อนเอดส์ โดนกลั่นแกล้งจากรัฐบาลชุดก่อน ตอนนี้แกเป็นนักกอล์ฟไปแล้วนะคะป้า จากคุณ : silk with a small 's' - [8 ก.ค. 21:24:53]

ความคิดเห็นที่ 25 หวัดดีครับป้าแวนด้า นึกว่าจะไม่มาเขียนเรื่องให้คนติดซะแล้ว ตอนนี้ป้ามีชื่อเสียงทางด้านเขียนเรื่องในไกลบ้าน อย่าเพิ่งไปทำอย่างอื่นนะครับ เดี๋ยวแควนๆจะไม่มีเรื่องอ่านมันๆ จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [8 ก.ค. 22:19:39]

ความคิดเห็นที่ 26 ป้าขา....หนูห่างหายจอคอมไปนานนน...มากก...(ประมาณ 3 วัน) รู้สึกอึดอัดปานจะขาดใจตาย (เหมือนไม่ได้ถ่ายทุกข์มา 3 เดือนค่ะ) พอเห็นเรื่องใหม่ของป้าแล้วโล่งสบายมากค่ะ โอ้ ! ป้าเป็นแม่พระสำหรับหนูจริงๆค่ะ ป้าคะ...เจ้าสาวมืออาชีพ จบแล้วค่ะ (เนี่ยะแหละ สาเหตุที่ทำให้หนูไปเกาะจอทีวีแทนจอคอม) โธ่..คิดถึงพี่ชาย ชาติโยดม (สุดหล่อ)แย่เลย...ป้ารีบไปเช่ามาดูนะคะ หนุกมากเลยค่ะ (แต่สู้เรื่องของป้า มิได้) ป้าคะ..ในที่สุด หนูก็รู้ความจริง... พี่ชาย ชาติโยดม(แฟนหนู)เป็นลูกชายของลุงโทนี่ใช่ไม๊คะ ป้าอย่ามาหลอกหนูเลย ดูที่หน้าผากก็ไม่ต้องพิสูจน์ dna แล้ว... (นี่ขนาดพี่ ชาย ยังเอ๊าะ ๆนะเนี่ย..ถ้าอายุเท่าลุงโทนี่ จะไปถึงไหน) จากคุณ : rubis (RUBIS) - [8 ก.ค. 23:31:21]

ความคิดเห็นที่ 27 เออ ใช่คะ คิดได้ยังไงเนี่ย ชายหน้าเหมือนลุงโทนี่จริงๆด้วยอ่ะ จากคุณ : SushA - [9 ก.ค. 00:03:05]

ความคิดเห็นที่ 28 ตื่นมาแล้ว..แวะหน้าจอแป๊บนึง...เพราะมีผิดพลาดที่ต้องแก้ค่ะ...ที่พิมพ์ คุณหญิงวราพร ปราโมช นั้น ตอนนี้ ท่านเป็น.ท่านผู้หญิง ค่ะ เรื่องเจ้าสาวมืออาชีพ ดูอยู่ค่ะ ดูทุดเรื่องที่ชายเล่น..เพราะ ชายเป็นเด็กดี เคยมาเรียนที่เมืองนี้ มารยาทเป็นเลิศ สมาร์ทมากตั้งแต่ไหนแต่ไร..พื้นฐานการอบรมจากครอบครัวนั้นสุดยอด...คุณพ่อเคยเป็นฑูตหหารที่อังกฤษ และ ชอบตีกอล์ฟด้วย...คุณแม่ก็เป็นลูกสาวของอดีตท่านฑูต ทหารประจำที่วอชิงตัน ดีซี นี่ และเป็นรุ่นพี่ฉัน..ที่โรงเรียน ที่เล่ามานี่... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 00:23:58]

ความคิดเห็นที่ 29 พอฉันโตๆขึ้นมาหน่อยนึง วัยทีนน่ะ...แหม..มันก็ชักจะมี หนุ่มๆจากโรงเรียนใกล้เคียงมา..ยืนออ..ตามจุดที่เราจะผ่าน...ตรงโน้น ตรงนี้ บ้านฉันอยู่ในระยะใกล้โรงเรียนชนิด พอจะเดินกลับได้...ในสมัยนั้นรถราไม่ได้เยอะแยะอย่างเดี๋ยวนี้..พวกเราที่บ้านทางเดียวกัน..ก็เดินกลับไปเป็นกลุ่ม ระยะหลังก็จะมีอีกกลุ่ม(นักเรียนชาย)เดินตามไปด้วย แทบทุกวัน...บ้านพวกเขาอยู่แถวนั้นเร๊อะ?...ปล่าวฮ่ะ.. เดินไปส่งพวกเราเฉยๆ...รู้จักหรือเคยได้พูดจากันรึปล่าว? ป่าววว ฮ่ะ...เดินตามมาเป็นปี..ไม่ได้พูดกันเลย?? เชื่อมะ..นี่ละสไตล์การจีบสาวสมัยกระโน้น (ก็มัวแต่เดิน อยู่นี่แหละ...คาบไปกินโม๊ดดด) จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 00:35:33]

ความคิดเห็นที่ 30 สถานที่สุดฮิต...ที่เด็กวัยรุ่น(ตอนนั้น)จะไปแฮ็งค์ ก็มีอยู่ที่ เดียวคือ หลังวังบูรพา...ตรงนั้นจะมีโรงหนังสามโรงอยู่ ใกล้ๆกัน คือ คิงส์ ควีน และ แกรนด์ และมีห้างขาย เสื้อผ้า..แผ่นเสียง...อะไรต่ออะไร อีกมากมาย เป็น ศูนย์ รวมความดังต่างๆนั่นแหละ วัยรุ่นที่จะไปปรากฏตัวกันก็ เบิ้ลกันด้วยการแต่งตัว...เป็นที่มาของคำว่า..จิ๊กโก๋ จิ๊กกี๋ กางเกงเป้าสั้น ขาบาน เสื้อตัวฟิตเข้ารูป รองเท้าทรง สเปน ผู้ชายจะหวีผมทรงเอลวิส ที่ต้องใช้น้ำมันตันโจ ชนิดแท่งเหนียวหนึบ(กลิ่นอุบาทย์..สุดๆ) ผู้หญิงก็เพิ่งจะ มาตื่นตัวนุ่งกางเกงยีนส์ซิบข้างหน้าของผู้ชายเป็นครั้งแรก (เมื่อก่อน..กางเกงผู้หญิง ซิปจะอยู่ที่ข้างสะโพกหรือข้าง หลังค่ะ) กระโปรงเริ่มสั้นเหนือเข่า...รองเท้าหัวแหลมเปี๊ยบ มีส้น...ก็แค่เนี๊ยะ..ผู้ใหญ่บางคนยังโวยวายหาว่า.. ไม่สุภาพ.....แต่แม่ฉัน..ไม่เหมือนใคร..กลับชอบ ท่านว่า เก๋ย์์ดี....เป็นงะ..ทันสมัยจริงๆ ตอนนั้นจะแต่งอย่างนี้มันก็ต้องมีอะไรจุ๊กจิ๊กหน่อย เช่น สร้อยคอยาวถึงกลางอก ห้อยนาฬิกาเก๋ย์ๆ หัวเข็มขัดต้องเป็นรูปกีร์ต้าร์... แม่หาให้หมด.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 00:52:43]

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบคุณแม่พี่วิวันดา :) จากคุณ : avyna - [9 ก.ค. 00:59:29]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณป้าวิคะ หนูเพิ่งไป post ความเห็นถึงคุณลุงโทนี่ไว้ที่กระทู้ ก่อนหน้านี้ค่ะ มีที่พิมพ์ผิดคำหนึ่งในความคิดเห็นที่ 15 นะคะ กฏของโรงเรียน ==> กฎ (ใช้ตัว ฎ. ชฎา สะกดค่ะ) แต่ถ้า ปรากฏ (ถึงจะใช้ตัว ฏ. ปฏักสะกดค่ะ) หนูไม่แน่ใจว่าคุณแม่หนูอาจจะเคยเรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับคุณป้า ไม่ทราบว่าสีของโรงเรียนคือสีน้ำเงินและชมพู และดอกไม้ประจำโรงเรียนคือดอกพิกุลหรือเปล่าคะ ถ้าใช่โรงเรียนนี้นะคะ สมัยหนูเรียนก็มีรุ่นพี่ที่ เป็นดาราเรียนอยู่หลายคนค่ะ จากคุณ : รสา - [9 ก.ค. 01:45:14]

ความคิดเห็นที่ 33 มิใช่ค่ะ..สีของโรงเรียนคือน้ำเงิน แดง ใช้เข็มตราก.ศ. เป็นสัญญลักษณ์ เพราะเป็นพระนามย่อ ของท่านผู้ก่อตั้ง ขอพักพิมพ์..แป๊บนึงนะ..มีแขกมาเยี่ยมน่ะ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 04:30:15]

ความคิดเห็นที่ 34 พี่ขาหนูตามอ่านพี่ ยิ่งกว่าดูนิยาย ในทีวีซะอีก ชอบที่พี่สอดแรกอะไรเยอะดีจัง บางครั้งช่วยให้กำลังใจแบบกลายๆด้วย หนูว่าช่วงนี้ป้างดรับแขกดีไหมคะ พวกเรารออ่านอย่างใจจดจ่อค่ะ จากคุณ : เอ็นจัง - [9 ก.ค. 04:59:47]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณแม่ก็บอกว่าคุณมีชัยสมัยหนุ่มๆหล่อค่ะ เดี๋ยวนี้ หนูว่า หน้าเหมือน Jacques Chirak แต่ยังหล่ออยู่ค่ะ จากคุณ : Mayflower - [9 ก.ค. 07:16:00]

ความคิดเห็นที่ 36 I am waiting for next episode krub. จากคุณ : snowman - [9 ก.ค. 08:20:55]

ความคิดเห็นที่ 37 ไอ้การที่ฉันได้ออกสังคมหลายกลุ่มตามที่แม่ส่งไปเรียนอะไรต่อมิอะไรเนี่ย...มันกลายเป็นการสร้างความมั่นใจ ในตัวเองโดยที่ฉันไม่รู้ตัว ภาษาอังกฤษก็พูดจ๊อกแบบ นกแก้วนกขุนทองที่คลาสบัลเล่ย์ สะกดไม่ได้หรอกนะ แต่พูดได้ดี และมีการนัดแนะเพื่อนฝูงเด็กฝรั่งไปดูหนัง กินไอติมอีกด้วย....วันหนึ่งฉันและคุณแม่ต้องไปรับคุณป้า ออกจากโรงพยาบาลจุฬาฯ เผอิ๊ญ เผอิญ แหม่ม เจเนเวียฟ(คุณหญิง แล้วตอนนี้) ก็ออกจากโรงพยาบาล. คลอดลูกคนที่สองเหมือนกัน แม่ก็สะกิดฉัน..บุ้ยใบ้ว่า แหม่มมา...ฉันผวาเข้าไปเจ๊าะแจ๊ะทันที ซึ่งปรกติเราก็ คุยกันที่คลาสอยู่แล้ว ฉันก็ถามโน่นถามนี่ ขอดูเด็ก.. แหม่มก็ดีใจที่เจอฉัน ก็เลยแนะนำให้รู้จักคุณป้า.. ตอนนั้นฉันอายุสิบสามได้มัง...คนทั้งโรงพยาบาลแตกตื่น รุมมองฉันกันใหญ่ ที่เห็นเด็กพูกภาษาฝรั่งจ้อยๆน่ะ คุณหมอที่รักษาป้าฉัน...ถึงกับมาซักถามคุณแม่ด้วย ความสนใจ...อีกสองสามอาทิตย์ต่อมา..ที่คลาสบัลเล่ย์ รุ่นเล็กก็มีนักเรียนใหม่เพิ่มขึ้นสองคน...,ลูกสาวหมอ ทั้งคู่นั่นแหละ..... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 09:15:59]

ความคิดเห็นที่ 38 ติดตามมาอ่านอีกแล้ว พอดีมีคนส่งกระทู้มาให้ (ขอบคุณมากนะคะพี่ที่ส่งมาให้) จากคุณ : V O L V O - [9 ก.ค. 10:14:42]

ความคิดเห็นที่ 39 ป้าวิคะ ป้าไปเช่าวีดีโอไทย จากร้านไหนคะ หนูกําลังหาร้านที่หนังใหม่ๆ มาทันเวลาหน่อยค่ะ เพราะร้านที่หนูไปเอา เค้าบอกว่า เจ้าสาวมืออาชีพ ยังไม่มา ฮ่วยยย สงสัยอีกสองปีค่ะ กว่าจะได้ดู หนูอยู่ ซันนี่เวล ค่ะ จากคุณ : หมวยยั่วสวาท - [9 ก.ค. 10:26:23]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านแล้ว สื่อถึงนะ กับเหตุการณ์ และ สถานที่ ที่ เอ่ยถึงเลยทำให้อ่านสนุกยิ่งขึ้น...ด. เด็ก จะต้องมาสาระแน เรื่องอายุแน่เลย....น้องไหมรู้มั้ย สมัยหนึ่งอาจารย์เนื้อหอมนักเรียน Australia - " Nich้ola" - จัดรายการเพลงสากลยอดฮิทตอนดึกๆ แล้วมักจบรายการด้วยการเตื่อนให้ผู้ขับขี่ยวดยานระมัดระวัง ด้วยประโยค ของ james Dean ที่ว่า The car you hit migh be mine จากคุณ : ขลุ่ย - [9 ก.ค. 11:04:15]

ความคิดเห็นที่ 41 โฮ่ๆวันนี้มาทัน top 50 แฮะ หวัดดีครับป้าวิ(& โทนี่)และแฟนคลับทุกคน เขียนอีกเรื่อยๆนะครับสนุก&สาระครับ จากคุณ : tubtim69 - [9 ก.ค. 11:16:08]

ความคิดเห็นที่ 42 hello kra pa Wiwanda :-D จากคุณ : Anekona (Anekona) - [9 ก.ค. 11:31:31]

ความคิดเห็นที่ 43 เปรียบเทียบดีจังค่ะ "...เติบโตเหมือนการประดิษฐ์ดอกไม้เทียม จัดให้เข้ารูปเข้าร่าง แต่ขาดความเป็นธรรมชาติ" จากคุณ : แมงมุม:) - [9 ก.ค. 13:19:13]

ความคิดเห็นที่ 44 หวัดดีค่าาาาาา ป้าวิ ^-^ จากคุณ : Jeban - [9 ก.ค. 13:20:30]

ความคิดเห็นที่ 45 โอ้โหวันนี้เป็นอะไรไม่รุ แขกเยี่ยมตรึม...นี่เพิ่งไล่ชุดสุดท้ายไปนะเนี่ย..เล่าถึงไหนแล้วล่ะ... จากนั้นนะ..ฉันและเพื่อนๆ ก็เริ่มอยู่ในกลุ่มห้าวเล็กๆ ในโรงเรียน คือ ชอบเดินตามพี่ สีรุ่นน้อง ในโรงเรียนสตรี ส่วนใหญ่ก็ยังเงี้ยละ รุ่นพี่ในดวงใจก็คือ พี่ผาณิต กันตามระ เธอเก่งมาก พูดเก่งตั้งกะเด็ก รุ่นน้องที่พวก เราหวงแหนราวกับใข่ในหิน เธอสวย น่ารักมาก.. แก้มงี้เป็นสีชมพูเชียว ตาดำขลับ แถมมีพ่อที่หล่อออ มากกกอีกต่างหาก...เรียกว่า ปรินซ์ชามมิ่ง โดยแท้... น้องคนนี้นอกจากจะสวยแล้วยังมารยาทเป็นยอด อ่อนหวาน มีไมตรีกับพี่ๆทุกคน บางทีเธอก็นึกสนุก ขึ้นรถเมล์กลับบ้านเอง พวกเราก็กระโจนตาม. ความที่ เธอสวยจัด..คนในรถเมล์พากันหันมาดูเธอแทบเป็นตาเดียว..แล้วทุกคนต้องอมยิ้ม..ที่เหลือบเห็นป้ายชื่อที่เธอ ลืมถอดออก...เขียนว่า ม.ร.ว.อรชา จักรพันธ์.... (คุณหญิงคะ ถ้าอ่านพบพวกพี่ๆยังคิดถึงนะคะ ทราบจากเพื่อนว่าท่านชายสิ้นชีพิตักษัยเมื่อสองปีก่อน..ขอ แสดงความเสียใจมาในที่นี้ด้วยค่ะ...) จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 13:55:57]

ความคิดเห็นที่ 46 พี่วิคะ ม.ร.ว. อรชา จบ ม.ช. (ที่เชียงใหม่) ใช่มั๊ยคะ จากคุณ : แมงมุม :) ไม่ล็อค - [9 ก.ค. 14:22:11]

ความคิดเห็นที่ 47 พี่ขลุ่ยยังไม่แก่หรอก รุ่นเดียวกับคุณป้าวิฯนั่นแหละ เผลอๆเดินตามกลุ่มป้าวิสมัยนั้นก็ได้ ไม่เชื่อเอารูปสมัยนั้นมาดูสิ......... จากคุณ : เด็กน้อยชอบสาระ(แน) - [9 ก.ค. 14:25:22]

ความคิดเห็นที่ 48 ทีนี้พวกเราก็รุ่นสาวแล้วซิ...เจ้าพวกพี่ชายเพื่อนๆที่มัน เริ่มกระจัดกระจายเข้าตามเหล่าทัพต่างๆ ชักมีมารับ น้อง..พาเพื่อนๆน้องไปกินไอสครีม พูดจาชักมีเลศนัย หูตามีแววระยิบระยับ... ฉันก็ยังไม่ค่อยเก็ตกะเขาเท่าไหร่ หรอก..แต่นังเพื่อนๆเริ่มพูดจาประสาดอกไม้กันแล้ว.. ชักคุยกันไม่รู้เรื่อง ฉันเลยต้องตกกะไดพลอยโจน กะเขา ไปด้วย..ม่ายงั้น ก็จะกลายเป็นหมาหัวเน่า เพื่อนฝูงจะ ไม่รักนิสัยเอา..ก็มีเพื่อนพี่ชายเจ้าพวกนี้แหละ ชื่อ พี่ณัฐ จปร. ปีหนึ่งเอง ก็มีทีท่ามาจีบฉัน ฉันก็ไม่ได้ป้ง ได้ปลื้ม กะเขาหรอกนะ แต่อยากมีอะไรไว้คุยกะเพื่อนบ้างก็เท่านั้น...พี่ณัฐ..นี่ก็ช่างเขียนกลอนมั่ง เพลงมั่ง ส่งฝากมาให้ อยู่เรื่อย โดยเฉพาะเพลง "สาส์นรัก"ที่ขึ้นต้นด้วย.. ในลักษณ์นี้ว่า..น่าประหลาด นั่นแหละ ฉันก็ซื่อบื้อ ดัน ถามไปว่า..อ้าว เพลงผู้หญิงร้องไม่ใช่หรือพี่?.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 14:30:51]

ความคิดเห็นที่ 49 ใช่ค่ะคุณแมงมุม คุณหญิงจบที่มช. และทราบว่ายัง อยู่ที่เชียงใหม่ตอนนี้... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 14:32:19]

ความคิดเห็นที่ 50 ป้าวิคะ (ขออนุญาตเรียกตามคนอื่นๆ นะคะ) ติดตามอ่านมาตั้งนานแล้วค่ะ ชอบ style การเขียนของป้ามากๆ เป็นธรรมชาติเหมือนเวลานั่งฟังผู้ใหญ่เล่าเรื่องเก่าๆ ให้ฟังเลยค่ะ วันนี้ต้องขอเข้ามารายงานตัว เพราะดีใจที่ได้เจอรุ่นพี่โรงเรียนเดียวกันค่ะ หนูรู้สึกภูมิใจเสมอที่ได้มีโอกาสเรียนที่โรงเรียนสตรีที่เข้มงวดในการอบรมมารยาทอย่างนี้ ทุกวันนี้ยังเก็บเข็ม ก.ศ. ไว้อยู่เลยค่ะ จากคุณ : นิต้า - [9 ก.ค. 14:41:52]

ความคิดเห็นที่ 51 เรียนปีเดียว คณะเดียวกันค่ะพี่วิ คณะมนุษยศาสตร์ แต่คนละเมเจอร์ เขาแต่งงานกับรุ่นพี่(คนเมือง) คณะสังคมฯ จากคุณ : แมงมุม:) ไม่ล็อค - [9 ก.ค. 14:45:32]

ความคิดเห็นที่ 52 ว๊าย...หนูแมงมุม ไปบอกเธอหน่อยนะคะ..คิดถึงง่ะ.. เอ้าเล่าต่อ...(แหม..เจอศิษย์สำนักเดียวกันแล้วแฮะ...) ทีนี้ไอ้กลุ่มฉันไปไหนก็จะมีสีเหล่าต่างๆตามเป็นพรวน จนเขาให้ชื่อว่า..(นังพวก) ปากน้ำ สามพราน มัฆวาน ดอนเมือง...แต่มันก็ไม่ได้ไปไหนกันหรอกนะ อย่างดีก็ ไอติมเหลิมไทย หลังวังฯ เขาดิน..เขาดินนี่เป็นอะไรที่สุดๆเลย ม่ายรุจะไปกันทำไม เหม็นขี้ช้าง จนแทบจะเป็น ลม(สมัยก่อนนะ) จะไปหาบรรยากาศโรแมนติกที่ไหนวะ.. แต่ครั้งหนึ่ง..เขานัดจะไปวันวางพวงมาลากัน...ฉันไม่ได้ไปติดอะไรก็ไม่รู้ไม่บัลเล่ย์ ก็รำไทยเนี่ย....วันรุ่งขึ้น อีพี่ณัฐ เขียนจอหมายมาตัดพ้อเพียบเชียวสองสามหน้ากระดาษแน่ะ..ฉันก็เอามาอ่านโดยวางในนิตยสารอีกที...คุณแม่มา ให้ฉันไปหยิบกระเป๋าให้หน่อย..ฉันก็วางหนังสือลงแล้วไป ทำตามคำสั่ง..พอขากลับ..ฉันลืมหนังสือที่มีจดหมายสอด เสียสนิท(คงสำคัญมากเลยนะ..ลืมเฉยเลย) จนกระทั่ง เข้านอน นึกขึ้นได้ รีบวิ่งไปที่ที่วางไว้..ปรากฎว่า.. มันหายไปแล้ว...ถามแจ๋ว..มันก็ว่า คุณผู้หญิงหยิบขึ้นห้องไปแล้ว...ตาย ตาย ตาย ตายแล้ววววว ฉัน.. จะทำยังไงเนี่ย...อยากให้ธรณีสูบฉันให้หายไปจากโลกนี้จริงๆ ฉันกลัวจนตัวสั่น..เดินงันงกกลับเข้าห้องนอน... นั่งบนเตียง ในสมองอื้ออึงด้วยคำตอบที่พยายามจะคิดมา แก้ตัว...โอยยยย ยังไงก็ไม่รอด ฉันปิดไฟนั่งซึมในความมืด เหมือนรอมัจจุราช..ว่าเมื่อไหร่คุณแม่จะบุกเข้ามา และฆ่าฉัน ให้ตายคามือ ตั้งแต่จำความได้ แม่เคยตีฉัน อย่างแรงแค่ครั้งเดียวที่ฉันแอบไปโดดน้ำคลอง ที่บ้านคุณ ปู่น้อยเท่านั้น ท่านว่าเป็นเพราะฉันไม่ได้ขออนุญาต (ความจริงเขากลัวฉันจมน้ำตายต่างหาก แต่ไม่กล้าพูด) แต่นี่มันเป็นความผิดร้ายแรง..เพื่อนๆฉันเขาก็กลัวพ่อแม่ เขารู้จะตาย...ยายซิ้มปากซอยแกยังลากลูกสาวออกมาตี นอกบ้าน แถมด่าโขมงโฉงเฉง เพราะลูกสาวอีออกไปดูหนังกะหนุ่มข้างบ้าน...ยายใจขายขนมหวาน..แกจับลูกสาวแกกร้อนผมซะแทบหมดหัว..บอกว่า จะประจานมัน.. นังลูกไม่รักดี...ยิ่งคิดยิ่งสยอง...เสียงนาฬิกา ติ๊ก ต๊อก ติ๊ก ต๊อก ฉันว่าเสียงใจฉันเต้นดังกว่าอีก.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 15:17:55]

ความคิดเห็นที่ 53 ฉันมึนงงสับสน..นอนไม่หลับ...พอกลัวมากๆคนเรานี่จะ เกิดความรู้สึกต่อต้านทันที..อย่างฉันเนี่ย..นึกฮึดขึ้นมา เอาซิ ไม่ได้ทำอะไรผิดนี่หว่า...ลองซิ..จะหนีออกจากบ้าน ให้ดู (คิดหยั่งงี้ จริงๆ) ยิ่งนึกก็อยากฆ่าตัวตายมั่ง..เอ.. นางในวรรณคดีเขากลั้นใจตาย..กลั้นยังไงวะ? ก็ลองนะ..ได้ไม่ถึงครึ่งวิ..ก็หายใจเฮือกออกมาแล้ว.. ฉันนั่งอยู่อย่างงั้นจนเสียงไก่ขัน...พระออกบิณฑบาตร.. ดูเวลามันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน...ได้เวลาต้องลงไปรับ อาหารเช้า..ฉันเดินมึนนนน เข้านั้งโต๊ะ..คุณแม่นั่งอ่าน หนังสือพิมพ์ตามปรกติ..ญาติโยมเดินกันขวักไขว่.... ใจหายแว๊บบ ข้างๆถ้วยชาคุณแม่มีจดหมายพี่ณัฐวางอยู่ ฉันอยากเสกให้ตัวเองหายไปจากโลก...จะทำไงดีล่ะ.. แต่ละวินาทีที่ผ่านไปมันช่างทรมานเสียจริงๆ...เหลือบตาดู คุณแม่..ก็เห็นเฉยๆ (สงสัย ล่อเราให้ตายใจ แล้วตีทีหลัง) เสียงพลิกหนังสือพิมพ์ของคุณแม่..มันกรีดเข้าไปในหัวใจ อย่างที่สุด..เมื่อไหร่นะ...ฉันคอหอยตีบตัน กลืนอะไรไม่ลงเลย..ตาก็จับอยู่ที่จดหมายเจ้ากรรมนั่น.. เฮ้ออออ.... จนได้เวลาไปขึ้นรถไปโรงเรียน...คุณแม่ท่านว่า.. "เดี๋ยวก่อน.." ฉันหลับตาปี๋....นึกแล้ววว..ว่าโดนแน่ "หนูลืมจดหมายแฟนแน่ะ...เอาไปซิลูก" ฉันแทบไม่เชื่อหู...คุณแม่พูดอย่างสบายๆ ส่งจดหมายให้ฉัน..และบอกว่า..ท่าทางขี้ใจน้อยนะ ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 15:34:06]

ความคิดเห็นที่ 54 ฉันอยากโดดกอดแม่ จูบท่านให้สมกับความรู้สึกที่มีในตอนนั้น..ไม่ใช่ว่าเรื่องแฟน..แต่มันเป็นความรู้สึกที่แม่เข้าใจเรา..และให้เกียรติ์เรา สำคัญที่สุดคือแม่ไว้ใจเรา... ตั้งปณิธานไว้ในใจเลย...ว่าจะไม่ทำให้แม่เสียใจไม่ว่าเรื่อง ใดๆ แทบไม่น่าเชื่อ..ว่าจะมีผู้ใหญ่ที่เข้าใจอย่างนี้มีอยู่ในโลก...เชื่อมะตั้งแต่นั้นมา..ฉันคุยกับแม่ได้ในทุกเรื่อง.. เคยถามท่านว่าทำไมไม่โกรธ..ในขณะที่ทุกบ้านที่มีลูกสาว เรื่องพบปะเจอะเจอผู้ชายนี่เรื่องใหญ่ ทั้งๆที่แค่เดินห้าง นี่แหละ...แม่ว่า...แม่เลี้ยงฉันมาให้มีความเชื่อมั่นในตัวเอง แล้วทำไม..แม่จะมาทำลายเสียล่ะ?? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 15:42:37]

ความคิดเห็นที่ 55 ฉันเอาความนี้มาเล่าให้เพื่อนๆฟัง...ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียว กันว่า...ทำมาย..พ่อแม่ฉันไม่เป็นอย่างงี้ว๊า...แล้วจริงๆนะคะ นังพวกนี้มันโกหกพ่อแม่มันเป็นไฟเลย...ฉันไม่ต้อง บอกแม่ได้ทุกเรื่อง และบางครั้งท่านก็ชวนพูดคุย..ซึ่งเป็น การสอนและเสริ๊ฟๆไปในตัวเช่น...กว่าจะจบกันก็อีกหลายปี...หนูยังต้องไปเมืองนอกอีก..ยังไม่ต้องรีบคิดนะลูก..หรือ....ถ้าหนูจะมีแฟนเป็นข้าราชการ..หนูต้องเรียนถึงขั้นด๊อกเตอร์แน่ะ..ไม่งั้นไม่พอกินแน่...อารายทำนองเนี้ย.. ความจริงการชวนคุยเรื่องนี้มันเป็นการหยั่งสายบัว..มากกว่า...ฉันก็พูดตรงๆว่า เห่อไปตามเพื่อนงั้นแหละค่ะ ความสบายใจจึงมีทั้งแม่ทั้งฉัน...จึงอยากฝากตรงนี้ให้กับ พ่อแม่ที่มีลูกอยู่ในวัยหัวเลี้ยวหัวต่อ..อย่าปิดกั้นอิสรภาพ ในความนึกคิดของเด็ก...เลยค่ะ..คุณต้องคิดไปกับเขา แล้วค่อยขัดเกลา..ทีหลัง ที่สำคัญคือคุณจะได้ใจลูกหลานของคุณ...แน่ๆค่ะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 16:21:47]

ความคิดเห็นที่ 56 เรื่องเกี่ยวกับลูกสาวนี่ ผมจะจำเอาไว้เลยครับ เพราะกำลังจะมีลูกเป็นของตัวเองและคาดว่าจะเป็นลูกสาวด้วยครับ จากคุณ : ken (KENNY CHANG) - [9 ก.ค. 16:59:12]

ความคิดเห็นที่ 57 เลิกเรียนปุ๊บกลับห้องปั๊บ เปิดคอมปั๊บหาเรื่องคุณป้าปุ๊บเจอปั๊บ ดีใจจังครับ จากคุณ : pinokio - [9 ก.ค. 17:22:48]

ความคิดเห็นที่ 58 ต้องกลับบ้านแล้วค่ะพี่ (เปลี่ยนจากป้า) พรุ่งนี้จะมาตามมาอ่านใหม่ค่ะ จากคุณ : ปลาทอง - [9 ก.ค. 17:36:09]

ความคิดเห็นที่ 59 อุ้ยๆๆ มานั่งอ่านอีกละ ชอบจังเลยค่ะป้าเล่าเรื่องได้ น่าติดตามมากเลยอ่ะค่ะ จากคุณ : BBP - [9 ก.ค. 19:46:09]

ความคิดเห็นที่ 60 สวัสดีครับพี่วิฯ ยังสนุก มีสาระเหมือนเดิม จากคุณ : อาเดี่ยว - [9 ก.ค. 20:24:54]

ความคิดเห็นที่ 61 I'm your big fan ka............. จากคุณ : Bimbo - [9 ก.ค. 20:37:02]

ความคิดเห็นที่ 62 คุณป้าขา เราสองคนเป็นแฟนประจำของคุณป้านะคะ ประสบการณ์คุณป้านี่สุดยอดมาก ขอบคุณที่เอามาแบ่งปัน จากคุณ : awen&couch potato - [9 ก.ค. 21:55:22]

ความคิดเห็นที่ 63 K.Pa Wi ka, I'm thinking about forwarding this kratoo to my mom ka :) จากคุณ : SushA - [9 ก.ค. 23:07:24]

ความคิดเห็นที่ 64 อ่านข้อความที่ 55 ของป้าแวนด้าแล้วขนลุกจัง แม่ของหนูก็เลี้ยงหนูมาแบบนี้เหมือนกัน ก้อเลยรู้สึก "อิน" อ่ะค่ะ หนูเห็นด้วยมากๆค่ะ ว่าเลี้ยงลูก ต้องได้ใจเค้า ให้เค้าคิดเอง มากกว่าสั่งให้เค้าคิดตาม หนูเลยเป็นเด็กที่ค่อนข้าง"มั่น" พอสมควร เหมือนป้าแวนด้าไง... เนี่ย เดี๋ยวจาให้แม่ลองอ่านเรื่องของป้าดู เผื่อจะได้ รู้สึกว่ามีคนเลี้ยงลูกแบบท่านเหมือนกัน เพราะ ทางคุณพ่อคอยค้านการ เลี้ยงลูกแบบนี้มาตลอด ว่าตามใจมากไป อิสระเกินไป ทำให้ลูกเสียคน แต่แม่ยังคงยืนยันว่าท่านเลี้ยงมาถูกวิธีที่สุด โดยการให้ลูกได้คิด และกระทำ ด้วยการตัดสินใจของตัวเองโดยมีท่านคอยแนะนำ และ เป็น back up อยู่ตลอด ยังงัย ป้าแวนดา้ มาเขียนต่อเร็วๆนะคะ จะติดตามเสมอค่ะ จากคุณ : cool - [9 ก.ค. 23:11:31]

ความคิดเห็นที่ 65 ทีนี้ต่อมา...คุณแม่ให้ชวนพวกเพื่อนๆและเพื่อนชายเหล่านี้ มากินข้าวที่บ้านบ้าง พาไปทานข้าวนอกบ้านบ้าง โอ้โห สนุก...ทีแรกๆทุกคนตัวเกร็งกันหมด แต่ต่อๆมาก็เป็นกันเองและรักคุณแม่ทุกคน...ถึงแม้ว่าในกาลต่อๆมาก็แยกย้ายกันไปคนละทางสองทาง แต่เส้นสัมพันธ์แห่งน้ำใจไม่มีจาง...ครั้งหนึ่งไม่กี่ปีนี้เอง..คุณแม่ไปเดินสายไหว้พระที่อีสาน...ไปกันรถตู้หลายคัน มีอุบัติเหต คันหนึ่งไปชนวัว ของชาวบ้าน โอ้โหเรื่องใหญ่ ชาวบ้านคว้าปืนออกมากัน เต็มเลยจะเอาเรื่อง..จะเรียกร้องเอาค่าเสียหายมากกว่า ราคาวัวที่จะซื้อให้ใหม่หลายเท่า...มีรถผ่านมาหยุด(เพราะ เขาไปไม่ได้ ถนนปิด) คนขับเป็นนายตำรวจจากกรุงเทพ ยศใหญ่ยักษ์ จะมาช่วยเคลียให้ เขาวิทยุเข้าไปหาตำรวจ ท้องถิ่น..พลันเขาก็เห็นคุณแม่..เขาชะงัก..ถามถึงชื่อเพื่อ ความแน่ใจ...เสร็จแล้วก็ก้มลงกราบ..คุณแม่เองยังจำเขาไม่ค่อยได้ (ก็หนึ่งในเจ้าพวกที่มาจีบๆเพื่อนฉันสมัยนั้นน่ะ) เท่านั้นแหละ..ทุกอย่างเบ็ดเสร็จเรียบร้อย..แม้กระทั่งค่าวัว เธอก็ควักกระเป๋าจ่ายให้ บอกว่าขอสมทบทำบุญ ให้นาม บัตร สารพัด...บอกว่าคุณแม่มีอะไรเรียกใช้ผมนะครับ... ต่อมาคุณแม่ไปทำฟันที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง... คุณหมอก็น่ารัก เดินมาส่งที่ประตู มีคุณหมออีกคนนึงวิ่ง ตึ๊กตั๊ก..ตามมา ยกมือใหว้ ดีอกดีใจที่เจอคุณแม่ (ก็อีกหนึ่งที่เคยมากินข้าว..จีบเพื่อนฉันน่ะ) บอกว่าเห็นชื่อคุณแม่..เป็นคนไข้วันนี้ เลยรอที่จะมาสวัสดี พร้อมทั้งเสนอตัว รับใช้ในเรื่องสุขภาพอีกด้วย... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 23:21:59]

ความคิดเห็นที่ 66 มาเป็นแฟนพันธุ์แท้อีกคนค่ะ ป้าวิ จากคุณ : มี่ - [9 ก.ค. 23:27:45]

ความคิดเห็นที่ 67 มาเป็นแฟนพันธุ์แท้อีกคนค่ะ จากคุณ : มี่ - [9 ก.ค. 23:28:55]

ความคิดเห็นที่ 68 อะนะ เห็นหน้าใครเป็นฝรั่งเศสไปหมด ระวังกลับเมกาแล้วจะเป็นโรคคลั่งนะคะน้องเมย์ฟ้าว ป้านั่งพูดเรื่องแม่แล้วคิดถึงพ่อตัวเอง ตอนสอบตกครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิต (ตกมันซะทุกวิชา จนมหาลัยเขาจะเชิญออก) แทนที่พ่อจะว่าอะไร พ่อบอกว่า don't worry i'm here to support in whatever decision you made. พ่อบอกว่าคุณปู่ใช้เหตุผลกับพ่อตลอดเหมือนกัน สมัยเด็กๆ เคยอยากรู้ว่านม มันหน้าเป็นไง อะนะ เจ็ดขวบเองค่ะ เลยไปแอบดู โดนเขาจับได้ มาฟ้องคุณปู่ ปรากฏว่าคุณปู่ไม่ว่า แต่ถามว่าทำไม แล้วก็เปิดหนังสือ Anatomy book ให้พ่อดู บอกว่าอยากรู้ก็ถาม ไม่ต้องไปแอบทำ มันไม่ดี จากคุณ : silk back from shop theraphy - [9 ก.ค. 23:46:30]

ความคิดเห็นที่ 69 เล่าย้อนไปสมัยนั้นนะ..ทีนี้พอแม่ฉันเป็นที่พักพิงให้กับลูก และเพื่อนลูกใด้แล้ว...นังเพื่อนทุกคนก็เลยใช้บ้านฉันเป็น ที่พบปะชุมนุม...กลายเป็นปาร์ตี้ใหญ่แทบทุกอาทิตย์ ทั้งเพื่อนและพวกเพื่อนชายก็รวมกันเป็นสิบขึ้น..แล้วยัง คนที่บ้านฉันมาแจมเป็นสิบขึ้น..อีกล่ะ สนุกสุดๆ ตอนนั้น ไม่ได้คิดอะไร คุยกันเฮฮา มีอิสสระ...แต่คุณแม่ทราบทุกเรื่องที่คุยกัน...จะไม่รู้ได้งัย คนที่มาแจมทำเป็นช่วยทำ โน่นทำนี่ให้น่ะ.. ส่งมาสอดแนมทั้งนั้น ทีนี้มีแม่ของเพื่อน คนหนึ่งไม่พอใจ...โทรศัพย์มาหา..ต่อว่าคุณแม่ว่าจะพาให้ ลูกเขาเสียคน...คบผู้ชาย.ไม่เป็นอันเรียนหนังสือหนังหา อะไรทำนองนี้...ยอดคุณแม่ฉันก็ตอบกลับไปว่าอย่างสุภาพว่า...ท่านเลี้ยงลูกชนิดให้เติบโตเพื่อที่จะอยู่ในโลก ใบนี้ด้วยตัวเอง..ชึ่งวันหนึ่งมันก็ต้องเป็นเช่นนั้น เวลาส่วน ใหญ่ต่อไปนี้ไม่ว่าจเะรียนสูงขึ้นหรือทำงาน ก็ต้องขึ้นอยู่กับ สังคมและหมู่ชน..นี่คือบทเรียนขั้นแรก..ที่คุณแม่สามารถ สอนฉันได้อย่างใกล้ชิด...โดยผลพวงนั้นได้เผื่อแผ่ไป ถึงลูกเขาด้วย.. ตอนหลังเขาก็เข้าใจดี...แต่ก็ยังพยายาม คาดคั้นให้แม่ฉัน"ติวเข้ม" จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [9 ก.ค. 23:46:31]

ความคิดเห็นที่ 70 ไม่ได้ลงชื่อมาหลายวัน คนมาแปะเยอะมาก เลยไม่ได้บอกว่าติดตามเสมอ คุณแม่ป้าวิเลี้ยงลูกน่ารักจังค่ะ ยิ่งถ้าคิดเทียบกลับไปเมื่อสมัยก่อน ต้องบอกว่าเกินสมัย ไม่ใช่แค่ทันสมัย จะรออ่านต่อค่ะ จากคุณ : scottie - [9 ก.ค. 23:47:33]

ความคิดเห็นที่ 71 แล้วผลพวงที่ว่าน่ะ..มันดีหยั่งงี้ค่ะ...พอผู้ใหญ่เข้ามาร่วม ในกิจกรรม ความสัมพันธ์หวือหวาที่จีบกัน หรือ ปิ๊ง แป๊ง ลมๆแล้งน่ะชักไม่ค่อยมี กลายเป็นเพื่อน..คุยกันแต่เรื่อง จริงๆ บางครั้งมีปัญหาที่บ้านมามาแชร์กัน คุยกันได้ทุกเรื่อง ไอ้ที่จีบๆกันหลายๆคู่น่ะ มีสองคู่เท่านั้นที่รักมั่น รักแท้..แต่งงานอยู่กินกันถึงบัดนี้ วันหลังจะเล่าให้ฟัง... แต่ชีวิตในวัยนั้น...นับว่าเป็นความสุขไม่มีลืม...อยากเต้นรำ ตอนนั้นร๊อคแอนด์โรล กำลังมา...ก็หัดกันในบ้านนั่นแหละ เปิดแผ่นเสียง เจ้าพวกสี่เหล่าทัพ..ก็มาหัดลีลาศกันที่นี่ แหละ พองานรุ่น งานเหล่า..ก็แห่มาแต่งตัวที่บ้านฉัน แล้วก็แห่กันไปงาน ไอ้ที่ว่า ใครได้สรวมแหวนรุ่นแล้วโก้ น่ะ..ที่บ้านฉันต้องเอาเชือกร้อยไว้..มีเป็นพวงเลย จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 00:00:58]

ความคิดเห็นที่ 72 แล้วเมื่อก่อนนะ..พวกเหล่าต่างๆนี่เขาชอบจัดหนังรอบการกุศล ตอนหกโมงเช้า...เพื่อหารายได้เข้าโรงเรียนบ้าง ห้องสมุดบ้าง...หกโมงเช้าเนี่ยนะ..บางคนบ้านอยู่ใกลจะมายังไง มิต้องออกจากบ้านแต่ตีสี่รึ? แต่แหม..เพื่อสังคม อันน้อยนิดของฉัน..ก็ขออนุญาตคุณแม่..เอาเพื่อนมานอน ซะที่บ้านเลย เช้าขึ้นได้ไปด้วยกัน...แน่นอนคุณแม่อนุญาต ทีนี้มันเลยกลายเป็นแค้มปิ้งไปเลย...ทุกคนแห่มานอนบ้าน ฉันหมด..แม้กระทั้งไอ้คนที่อยู่ใกล้โรงหนังที่สุด...ผู้หญิง ก็ขึ้นไปนอนข้างบน..ห้องโถงข้างล่างก็หมอนคนละใบ พวกผู้ชายหลายเหล่า ก็นอนกันเกลื่อน คุณแม่ก็คุมเข้มด้วยจริงๆ...ท่านไปดูหนังด้วยฮ่ะ..เป็นภาพที่ประทับใจมาก เจ้าพวกนั้น..ถือกระเป๋าให้ ประคองหน้าประคองหลัง ไม่รู้ กะพ่อกะแม่มันทำงี้ป่าวววว...ยิ่งประทับใจก็ตอนนี้ซิ ตอนที่กรุงเทพน้ำท่วมใหญ่ บ้านฉันก็โดน...พี่น้อยซึ่งก็ เคยเป็นหนึ่งในที่กล่าวมานี่ อยู่เกียกกาย เป็นผบพัน.. โทรมาถามข่าวคราวเรื่องน้ำท่วมบ้าน..จากนั้นไม่กี่ชั่วโมง รถบรรทุกทหารเข้ามาเป็นสิบ พร้อมถุงทราย จัดการขนย้ายทุกอย่างให้อย่างเรียบร้อย พอน้ำลด ก็ขนมาอีก มา ขัดล้างซ่อมแซมให้ใหม่อีก...ขอบคุณยังไงก็คงไม่พอ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 00:31:24]

ความคิดเห็นที่ 73 นึกภาพออกเลยค่ะป้า จากคุณ : Sridhana - [10 ก.ค. 01:34:33]

ความคิดเห็นที่ 74 เล่ามาก็ว่าจะเหลือเชื่อ..อะไรจะดีเลิศประเสริฐศรีอย่างนั้น นี่ก็คือส่วนที่ดีๆไงคะ ไอ้ส่วนที่หงุดหงิดฟ่อดแฟ่ดกันก็มี คนโน้นงอนคนนี้ คนนี้แขวะคนโน้น น่ะประจำเลย เล่ห์เหลี่ยมการงอนง้อ และเล่ห์เหลี่ยมการที่จะให้เขามาง้อ.. วุ๊ย...เรื่องเด็ะ เด็ะ ฮ่ะ ทั้งฉันและนังพวกเพื่อนๆฉันน่ะ.. จัดว่าเป็นเสนาธิการเชียว มีบางครั้งโกรธกันถึงขั้นตัดเพื่อน(ตามอารมณ์เด็ก) ประกาศเลิกคบ ด้วยเรื่องงี่เง่าอะไรก็ตาม ก็เคย...แต่เดี๋ยวเพื่อนๆมันก็จัดการช่วยประสานกันเอง พวกเราก็สรรที่จะทำอะไรบ้าๆก็บ่อย.. ฉันและทั้งคณะ..เครซี่ เอลวิส เพรสลี่ย์ อย่างเสียสติ ติด รูปเขาไว้ในทุกที่ที่จะต้องเดินผ่าน เหน็บรูปในกระเป๋าสตังส์ ฟังเพลงตั้งแต่ลืมตาจนเข้านอน คนในบ้านก็ต้องเป็นไปด้วย จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 02:02:11]

ความคิดเห็นที่ 75 อืมมมมม...ป้ามีเรื่องเล่าเยอะจังค่ะ เอาอีก เอาอีก จากคุณ : หนูนาอายุ30 - [10 ก.ค. 02:11:30]

ความคิดเห็นที่ 76 Oh god this is so long. I can't finish reading within my lunch time. .... Be Back... จากคุณ : Tor (Mulligan) - [10 ก.ค. 02:27:27]

ความคิดเห็นที่ 77 กำลังเพลินเชียวค่ะ กำลังสนุกเชียว จากคุณ : หมูหวาน - [10 ก.ค. 02:37:20]

ความคิดเห็นที่ 78 ที่ต้องมาทรมานกับเสียงเพลงที่ฟังไม่รู้เรื่อง..มิหนำซ้ำฉัน ยังเกณฑ์ให้มานั่งเขียนจดหมายไปขอเพลงตามสถานีวิทยุ ต่างๆอีกแน่ะ รายการของ เล็ก วงค์สว่างงี้ พี่รุ้งตะวันงี้ รังสรรค์ กฏษดากรงี้ เขียนให้คนโน้นคนนี้ ใช้คนอื่นเขียนทั้งนั้น เวลามีประชันวงชาโดว์ที่ไหนที่ใหญ่ติดอันดับจริงๆก็แห่กันไป...ยังกะกองทัพย่อยๆ พอเอลวิสไม่ทันจาง.. หนีงเวลไซด์ สตอรี่ เข้ามาอีกแล้ว...โอ้โห...ทั้งทีมของฉัน หญิงและชายพร้อมใจกัน..ใส่เสื้อสีม่วงเม็ดมะปราง..กาง เกงขายาวดำ รองเท้าทรงสเปน..แบบยอร์ช ชาคิริส ใน หนัง..เดินกันกระจายเต็มถนน โก้เจง เจง เอ้าเก๋ย์..ไม่พอ มีเดินดีดนิ้ว..ซะด้วย ใครดูหนังเรื่องนี้ก็จะรู้ว่า ทำไม? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 03:22:07]

ความคิดเห็นที่ 79 น่ะซีคะ ยังไงๆก็เพื่อนกันทั้งนั้น จากคุณ : Sridhana - [10 ก.ค. 03:26:29]

ความคิดเห็นที่ 80 มานั่งอ่านใจจดใจจ่อด้วยคนค่ะ อิอิ จากคุณ : ~NiNa~ - [10 ก.ค. 03:28:00]

ความคิดเห็นที่ 81 สมัยนั้นน่ะนะ มันเข้าข่ายที่ว่า แต่งตัวกันสุดฤทธิ์แต่ไม่มีที่ไปน่ะ หลังวังก็แล้ว บางลำภูก็แล้ว หนักเข้าไปเดินสนามหลวงก็ยังเคย ต่อมามีถนนเกษร ราชดำริ วุ๊ย..เอาแล้ว ของมาใหม่..ไดมารู มีบันไดเลื่อน...แตกตื่นกันทั้งกรุงเทพ...เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ชาติไทย...แถม ข้างหน้าห้างไดมารู..มีร้านขายแฮมเบอร์เกอร์ วิมปี้... แบบทำให้เห็นจะจะ ปิ้งเนื้อกลับไปมา..วางแหมะบนขนมปัง กินกะแคทฉับ โอ้โห โก้..แหลกราน ฉันและพวก ก็แฮงค์อยู่แถวๆนั้น..ประจำ ...ทีนี้คุณแม่ชักเป็นห่วงเพราะ ทหารฝรั่ง(จีไอ)เริ่มเดินเกลื่อนเมือง...จึงคอยคุมเข้ม.. ชนิดไปส่ง แล้วรับกลับน่ะ ไปเล่นโบวล์ลิ่งก็ให้คนที่บ้าน ไปด้วย ตอนนั้นกรุงเทพเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลัง.. ทีเดียวในชั่วไม่กี่เดือน...แสงสีขึ้นกับพรึ่บตามท้องถนน ฝรั่งเดินเต็มเมือง...หญิงบริการเดินกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับ ฝรั่งผิวดำกลางวันแสกๆ ก็น่าเป็นห่วง...ฉันและพวกเหมือนกับถูกกักบริเวณโดยปริยาย...ทีนี้คุณแม่เรียกพวกเรามาคุยเป็นงานเป็นการ ซึ่งทุกคนเข้าใจดี...พวกพี่หลายๆเหล่าก็น่ารัก(ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่เคารพกันไปหมดแล้ว) บอกว่า..น้องๆจะไปไหนให้บอก ถ้ามาไม่ได้ก็จะส่ง ลูกน้องมาดูแล...เพราะเพื่อนบางคนไปเป็นนักเรียนพยาบาลอยู่หอ..เวลากลับบ้านไกลๆเสาร์อาทิตย์ น่ากลัว อย่างอยู่สัตหีบหยั่งงี้..กลางดงจีไอ..เลย ก็เห็นความดี ของเพื่อนๆพี่ๆที่คบกันก็คราวนี้...พี่ที่รับปาก..เค้าไปเป็น ทหารเรือ เลยได้ดูแลส่งคนมารับเพื่อนฉันทุกวีคเอนที่มัน กลับบ้าน...จนไอ้เณรทั้งเหล่านาวิกโยธิน..รู้จักมันโม๊ดด จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 03:57:54]

ความคิดเห็นที่ 82 I found your kratu by chance. I've continued to look for and read it every day (even I haven't finished my dissertation yet and the deadline is coming so close :D Thanks a lot for sharing your great story with us :) จากคุณ : mactarble - [10 ก.ค. 07:50:04]

ความคิดเห็นที่ 83 กำลังนึกถึงป้าวิเดินดีดนิ้วกะเพื่อนๆเต็มถนน แล้วร้อง"shark....shark" จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [10 ก.ค. 08:09:30]

ความคิดเห็นที่ 84 แหม..ตาเอ๋อ...ฉลาดนะยะ...??? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 09:08:57]

ความคิดเห็นที่ 85 ป้าแวนด้าทำยังงั้นจริงๆ วี้ดวิ้ววววววววว จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ (เอ๋อมาแป๊บๆ) - [10 ก.ค. 09:13:20]

ความคิดเห็นที่ 86 เข้ามาอ่าน วุ๊ยๆๆ ตามติดสถานการณ์เจ้าค่าาาา จากคุณ : Jeban - [10 ก.ค. 09:32:36]

ความคิดเห็นที่ 87 นิ่ ตาเอ๋อ...ชั้นน่ะบ้ากว่าที่คิด จะบอกให้รู้...หนังเรื่อง จีไอบลูส์ น่ะ ดู ยี่สิบเจ็ดรอบ..เวสไซด์ ดู สิบแปดรอบ ทั้งหมดนี่แพ้คุณแม่นะ เรื่อง gone with the wind เนี่ย คุณแม่ดูทั้งหมดประมาณว่า สามสิบกว่าๆ รอบทุกวันนี้มีซีดี แล้วนี่ ป่านนี้ไม่รู้ดูอีกเท่าไหร่??? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 09:33:37]

ความคิดเห็นที่ 88 โก๋ หลัง วัง กี๋ หลัง วัง อิอิอิอิ จากคุณ : lilycu - [10 ก.ค. 09:41:36]

ความคิดเห็นที่ 89 Reading your stories is my routine work alredy. :) จากคุณ : ken (KENNY CHANG) - [10 ก.ค. 09:48:40]

ความคิดเห็นที่ 90 แล้วป้าแวนด้าดูเจลเฮ้าส์ร๊อคกี่รอบครับ นี่นะเรื่องแรกของเอ็นหวิดเชียวนา แล้วป้ารุ่นเดียวกะพิศาล อัครเศรณีป่าวครับ? จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [10 ก.ค. 10:06:41]

ความคิดเห็นที่ 91 เริ่มเข้ายุคที่ผมเป็นรุ่นกระเตาะแล้วตรงที่ร้านวิมปี้ หน้าไดมารู ราชประสงค์ จะให้เทห์ต้องสั่งน้ำแดงปั่นแก้วละ 12 บาทแล้วหยอดตู้เพลงเลือกเปิดเพลง Leaving on a Jet Plane ของ Peter,Paul & Mary ฟังแล้วได้บรรยากาศมาก ;-) จากคุณ : KY - [10 ก.ค. 13:31:22]

ความคิดเห็นที่ 92 นี่เธอ เอลวิสรุ่นขาวดำน่ะ โตไม่ทัน มาสาวทันก็ตอน จีไอ นี่แหละ ไม่รู้จักกับคุณพิศาล หรอกนะ เพราะ พวกฉันมัน กี๋ติดดาวย่ะ ฉันมันทันรุ่นจีรศักดิ์ ปิ่นสุวรรณ วิสา โดโรท์ อะไรอย่างเงี้ยะ เอ้ามาเจอเด็กวิมปี้ อีกคนแล้ว...แหม.. ยังจำน้ำแดงได้นะ...คิดถึงเน๊าะ..ต่อจากนั้นก็มาเห่อเล่น สเก็ตที่ เร๊กซ์ สเก็ต ประตูน้ำ ฉันนี่ก็เล่นได้ไปหมด ถ้าเป็นสมัยนี้คงต้องขี่ม้า กับ เจ๊ตสกี ด้วยมัง... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 13:48:05]

ความคิดเห็นที่ 93 ทีนั้ก็มาหนังเรื่อง TO SIR WITH LOVE โอ้โห ชอบมาก ซิดนี่ย์ ปอยติเอร์ กับ ลูลู เป็นหนังอังกฤษ เพลงไตเติ้ล เพราะมากชื่อเดียวกับหนังนั่นแหละ อู๊ยยย ฟังได้ทั้งวัน กลับไปกลับมา เครซี่จัดๆเข้า..เพื่อนมันว่า ไปฟังคนร้องเพลงนี้ที่คลับอะไรไม่รู้อยู่ในซอยไปรษณีย์ สุรวงค์ ดีมาก ฉันไม่เคยเที่ยวคลับมาก่อน แต่อยากไปมาก...ก็ขอแม่ แม่่บอกว่าได้แต่ต้องให้พวกพี่ๆที่เคารพไปด้วย ก็ตกลง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่จะเที่ยวไนท์คลับ...ตื่นเต้นจัง... ก็ไปกันเป็นฝูงตามเคย...แล้วก็ได้ฟัง นุสรา ยงยุทธ ร้อง เพลงนี้..ร้องได้ดีจริงๆ เลยคืนนั้นขอแล้วขออีก นุสรา เลย ร้องร่วมยี่สิบครั้งได้มัง..ไม่ใช่พวกเราพวกเดียวที่ขอหรอก ยังมีนักฟุตบอลทีมชาติ มาอีกทั้งทีม นั่งอยู่อีกฝั่งนึง.. พอดีพวกพี่ๆที่โต๊ะเขารู้จัก..เพราะเตะบอลด้วยกัน..เลย แวะมาทักทาย...มีคนหนึ่งสมาร์ทมาก จำได้ว่า เขาชื่อ อุดมศิลป์....แต่บรรยากาศในคลับ..น่ะ แย่มาก มีแต่โต๊ะ กับเก้าอี้...ไม่ได้หรูหราอย่างที่คิดไว้เลย...กลับไปเล่าให้แม่ฟัง...ไม่นานต่อมา แม่กับคุณอาเลยพาฉันไปดูโชว์ที่ คาเฟ เดอ ปารีส์ (ตอนนั้น หรูที่สุดในประเทศไทย) จึงได้เห็นข้อต่าง... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 14:03:14]

ความคิดเห็นที่ 94 ก๊ากกกก........ พี่วิช่างจำดีแท้ พี่รุ้งตะวัน (ฮ่าๆๆๆ) วงศ์เกรียงไกร ทันได้ยินค่ะ คุณเจียม ลิ้มสดใส โอ้โฮ..ตั้งแต่ยังอยู่ มัธยมต้นๆ (ตอนหลังได้มาพบคุณเจียม ในฐานะคนโฆษณา วงการเดียวกัน..นับถือจริงๆ) วิมปี้...หอมจังเลยตอนเดินผ่านหน้าร้านน่ะ มี Fork & Spoon ย่านนั้น มี Daimaru คลับ An An ที่มณเทียร....วัยกระเตาะเหมือนกันค่ะ จากคุณ : แมงมุม:) - [10 ก.ค. 14:10:54]

ความคิดเห็นที่ 95 ทีนี้มาถึงเรื่องไปเรียนเมืองนอก...ตอนนั้นหนังเรื่อง THE GRADUATE เข้ามา เพลงเพราะมาก ฉันก็บ้าอีกแล้ว..ดูแล้วดูอีก ชอบไตเติ้ลที่พระเอกขับรถข้ามสะพาน ฺเบย์ บริดจ์ ดัสติน ฮอฟแมน เล่นได้ดีเหลือเกิน... พอแม่ถาม..ว่าอยากไปเรียนที่ไหน? ตอบได้ทันทีไม่ต้องคิดเลยว่า...ซาน ฟรานซิสโก...เป็นงะ..ใครเชื่อบ้างว่า.. หนังเรื่องเดียว..เนี่ย กำหนดชีวิตฉันทั้งชีวิตเลย...ดีนะ ด็อกเตอร์ ชิวาโก มาเร็วไปหน่อย โตไม่ทัน ไม่งั้นป่านนี้ คงไปเรียนอยู่..รัสเซีย แล้วมั้ง... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 14:14:26]

ความคิดเห็นที่ 96 มาติดตามค่ะป้าวิ <ขอถือวิสาสะเรียกป้าวิ นะคะ> ป้าคะ หนูไปอ่านเรื่องราวของป้ากับลุงโทนี่มาน่ะค่ะ แล้วก็ได้ไป post ไว้ที่หน้า http://pantip.inet.co.th/cafe/klaibann/topic/H1006883.html นี้อ่ะค่ะ เผื่อว่า ซักวันนึง เราคงได้เจอกันนะคะ ^-^ ชอบ style การเขียนของป้าค่ะ .... *ติดหนึบ* จากคุณ : *-||)ragona-* - [10 ก.ค. 14:45:32]

ความคิดเห็นที่ 97 DRAGONA เอ๊ยย มาทำลิงค์ให้หน่อย เข้าไม่ได้ง่ะ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 14:56:36]

ความคิดเห็นที่ 98 link เข้าอะไรเหรอคะ จากคุณ : *-||)ragona-* - [10 ก.ค. 14:58:30]

ความคิดเห็นที่ 99 ก็ลิงค์ รูปที่หนูจะให้ดูน่ะ.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 15:14:34]

ความคิดเห็นที่ 100 http://www.spotlife.com/users/dragona64/dragonas/ รูปค่ะ จากคุณ : *-||)ragona-* - [10 ก.ค. 15:21:27]

ความคิดเห็นที่ 101 ป้าคะ ตอนนี้อยุ่ที่ไหนเหรอคะป้า เมืองไหนอ่ะค่ะ จากคุณ : *-||)ragona-* - [10 ก.ค. 15:39:46]

ความคิดเห็นที่ 102 อ้อ มีอีกคำถามนึงค่ะ ป้า wiwanda กล่าวไว้ข้างต้นว่าเคยเรียนอยู่ ร.ร. ก.ศ. ---- คืออยากทราบว่า ย่อมาจาก รร ไรเหรอคะ จากคุณ : *-||)ragona-* - [10 ก.ค. 15:54:39]

ความคิดเห็นที่ 103 ทำลิงให้ครับ http://www.spotlife.com/users/dragona64/dragonas/ จากคุณ : live_bangkok - [10 ก.ค. 16:54:01]

ความคิดเห็นที่ 104 สนุกจังคะ ถือว่าเป็นความรู้คะ ที่ป้าวิเล่ามา นู๋ไม่รู้เป็นวุ้นอยู่ที่ไหน จากคุณ : เซ้ว - [10 ก.ค. 18:34:42]

ความคิดเห็นที่ 105 อ่ะ ดห มา เย็นหน่อยเดียวเอง ยาว เชียววันนี้ สนุก จาง เลย จากคุณ : BBP - [10 ก.ค. 18:45:50]

ความคิดเห็นที่ 106 กลับมาอ่านต่อจากเมื่อวานครับ คุณน้า............เผลอเรียกคุณป้าตามท่านอื่น ที่จริงคุณแม่ผมอายุหกสิบแล้วละครับ จากลูกคนเล็กครับ..... จากคุณ : pinokio - [10 ก.ค. 18:58:37]

ความคิดเห็นที่ 107 ป้าคะ ..ป้ารุ่นเดียวกับ.......................................... พ่อหนูเลยค่ะ จากคุณ : rubis (RUBIS) - [10 ก.ค. 19:51:53]

ความคิดเห็นที่ 108 yark chai Thai vertion na can you help me. -_-. chan@poppymail.com จากคุณ : Peebah - [10 ก.ค. 21:02:07]

ความคิดเห็นที่ 109 อยู่โรงเรียน เขมะสิริอนุสสรณ์ (ดั้งเดิม ฝั่งพระนคร ก่อน ที่จะย้ายไปฝั่งธนบุร๊) เข็ม ก.ศ. ที่นักเรียนทุกคนจะต้อง ติดที่สาบกระดุมคอเสื้อ นั้นย่อมาจาก พระราชสกุล เกษมศรี ....พระอาจารย์ ม.จ. พูนศรีเกษม เกษมศรี เป็นผู้ก่อตั้งและดำรงตำแหน่งเป็นอาจารย์ใหญ่ด้วยค่ะ นักเรียนทุกคนตั้งแต่รุ่นแม่ฉันมา ต้องมารยาทเนี๊ยบ เดินผ่านครูทุกครั้งจะต้องไหว้ แล้ววันหนึ่ง..คิดดู..ไหว้กัน เป็นร้อยๆครั้ง ฉันที่ว่าแน่ๆ เนี่ย เข้าโรงเรียนยังต้องเปลี่ยน สียังกะจิ้งจก..เพราะ เป็นไปตามคนส่วนใหณ่ และ ไม่อยากจะเสี่ยง ไม้เรียว ขนานแท้และดั้งเดิม ฮ่ะ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 22:57:44]

ความคิดเห็นที่ 110 เอาละนะ...ที่เล่าให้ฟังมา..ก็เก็บเอาไปคิดกันซะ ที่เป็น พ่อเป็นแม่คนน่ะ ตักตวงเก็บเกี่ยวอะไรไปใช้ได้..หรือ ตึงไปหย่อนไป ก็เอาไปเพิ่มไปลด...กันเอาเอง... ที่เป็นลูกอยู่ทุกวันนี้ ก็เอาไปคิดดู..อย่าคิดว่าผู้ใหญ่..ไม่มี วันเข้าใจปัญหาของคุณ...อย่าคิดว่าผู้ใหญ่ไม่ทันสมัย ไม่อยากจะคุยจะเล่า...แล้วไปปรึกษาเพื่อน..ที่มันสมองแค่หางอึ่ง มาช่วยแก้ปัญหา ก็จะยิ่งแย่ไปกันใหญ่... ผู้ใหญ่ทุกคนที่เขาว่าอาบน้ำร้อนมาก่อน น่ะ เป็นแค่คำเปรียบเปรย จะว่าให้ถูก ก็คือ ความผิดพลาดต่างๆในชีวิต น่ะ ก็ได้ผ่าน ได้รู้เห็นมาทั้งสิ้น ยุคสมัยอาจต่างกัน... แต่วิถีการดำรงชีวิต ก็คล้ายกันทั้งสิ้น...ฟังพ่อฟังแม่คุณ ก่อนเถอะค่ะ...อย่างน้อยให้ท่านช่วยคิด..ที่เหลือคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อ จะนำไปปฎิบัติหรือไม่? นั่นคือชีวิตคุณ ที่จะต้องรับผิดชอบเอง...แล้วถ้ามานั่งเสียใจทีหลัง.. คนที่จะปลอบคุณ..อยู่เคียงข้างคุณ..ก็"เขา" ที่เราไม่ได้ เชื่อฟังแต่ต้นละค่ะ...เพราะฉะนั้น..จึงมีคำนี้ไงคะ "รู้งี้"..... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [10 ก.ค. 23:14:01]

ความคิดเห็นที่ 111 ผมเรียกพี่วิดีกว่าเนอะ โหนสักยี่สิบปี พอไหว (ผม 32 ครับ) เรื่องสมัยก่อนของพี่วินี่ใกล้ๆยุคคุณแม่ผมครับ คุณแม่ผมตอนนี้ 55 แล้ว เลี้ยงผมเหมือนกับเพื่อนเลย จากคุณ : BigBertha - [10 ก.ค. 23:15:59]

ความคิดเห็นที่ 112 ขอถือวิสาสะตามคนอื่นนะครับ ชอบเรื่องของป้าวิมากเลยครับ เท่ห์สุดๆๆเลยครับตอนนี้ก็ห้าทุ่มกว่าๆๆมากๆๆแล้วครับ เพื่อนๆๆมันก็มองว่าผมบ้าคับ เพราะวันนี้เพิ่งอ่านของป้าวิเป็นครั้งแรกอะครับ สนุกมากเลยครับ แล้วพรุ่งนี้ผมจะมาเยื่อมใหม่นะครับ ตอนนี้อ่านหมดแล้วอะครับ เมื่อไหร่ป้าจะมาเขียนต่ออะคับกำลังมันคับป้า ฝาก บอกลุงโทนี่ด้วยนะคับป้า่าหล่อมากเลยครับ ถ้าไม่เป็นการเสียมารยาทมากนะคับอยากรู้เรื่องตุงโทนี่อีกคับป้า อยาก อ่านนะคับ จากคุณ : TomtoM - [10 ก.ค. 23:16:40]

ความคิดเห็นที่ 113 รู้จักตัวละครหลายคนของพี่เลยครับ แต่พวกนี้รุ่นพี่หลายปีมากเช่นสมศักดิ์ พลสิทธิ์ เพิ่งเสียชีวิตปีที่ผ่านมา นอกจากนี้คุณมีชัย ตอนหลังไปเรียนออสเตรเลียและเป็นข่าวจีบอาภัสราไงครับ บังเอิญผมอยู่โรงเรียนประจำ และทันภาพยนต์ต่างๆ แต่ผมไปนิวซีแลนด์ก่อน พี่เขียนด้วยความทรงจำดีจริง หาคนเขียนได้บรรยากาศแบบนี้ ผมนี่มานั่งอ่านทุกคืนเลย เพราะนึกภาพออกไม่ว่า ตอนไหนก็ตาม สังคมตอนนั้นแคบจริงๆนะครับ กลุ่มคนที่จะมีชื่อเสียงโด่งดังในวงการก็มีจำกัด และถึงกันหมดเพราะสถานที่พบกันแถวเกษรหรือไดมารูตอนแรกๆ มีร้านอาหารก็น้อย ตอนภาพยนต์ West Side Story มานั้นผมเป็นเด็กครับใส่ขาสั้น แล้วมีภาพยนต์ อีกเรื่องชอบมาก ดาราดังมากทรอย โดนาฮิว เล่นกับซูซาน พรีเชต เรื่องRoman Adventure หรือ Lovers Must Learn หวังว่าพี่คงจำได้นะครับ และซู ลีออง เล่นโลลิต้า ก็เพราะยุคจิ๊กโก๋นี้แหละผมเลยโดนจับส่งไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็ก เพราะกลัวไปเดินดีดนิ้วตามรุ่นพี่ๆเค้า จากคุณ : kiwi_nz - [10 ก.ค. 23:50:53]

ความคิดเห็นที่ 114 มารายงานตัวค่ะ :) จากคุณ : ~NiNa~ - [11 ก.ค. 02:20:16]

ความคิดเห็นที่ 116 Sawaddee ka Pa Wi and Uncle Tony! a bit late to come to say 'Hi' ka, but i always follow all your wonderful story. Pa Wi ka, do u have any email address? i would like to ask u some personal question ka... if you do, please let me know na ka. my mail is namjai@hotmail.com ka. thank you very much ka. จากคุณ : me too - [11 ก.ค. 04:05:57]

ความคิดเห็นที่ 117 โฮ้โฮ...เพิ่งรู้ว่าป้าแวนด้าเป็นเด็กเขมะ..มิน่าถึงได้เรียบร้อย ผมเคยไปเหล่เด็กเขมะจนตาเหลือก เพราะคุณพ่อเธอไล่กระทืบ ที่เห็นไอ้หนุ่มมายืนดีดนิ้วอยู่ใกล้ๆ นึกว่ามาขอตังค่าจอดรถ ป้าจำร้านก๋วยเตี๋ยวฃื่อดังมากๆสมัยนั้นแถวโรงเรียนได้ไหม ที่เขาลือกันว่าใส่หัวแมวลงไปด้วย ทำเอาเจ้าของร้านแทบคลั่งที่มีคนปล่อยข่าวทำลายกัน แล้วข้ามไปซังฮี้ฝั่งกรุงเทพฯมีบะหมี่หมูแดงขายอร่อยตั้ งหลายร้าน จากคุณ : เอ๋อมาแป๊บๆ - [11 ก.ค. 04:43:36]

ความคิดเห็นที่ 118 ไง..ตาเอ๋อ ไปเหล่หน้าโรงเรียนฉันเหรอ...ระวังก่อนด่าน พ่อสาว จะเจอ เด็กเซ็นต์คาเบียล ไล่ตื้บก่อนนะ...ยะ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [11 ก.ค. 06:27:08]

ความคิดเห็นที่ 119 อะนะ ป้าค่ะ เด็กบางคนมันขี้จุ๊ฉิหายเร้ย ขอให้ได้ทำงานที่ฝาหลังเส๊กนะยะ หล่อน จากคุณ : silk (silk) - [11 ก.ค. 08:37:20]

ความคิดเห็นที่ 120 หนูกับปลาทอง ? ...น่าสงสารแมว! จากคุณ : 3t - [11 ก.ค. 09:00:11]

ความคิดเห็นที่ 121 สวัสดีตอนเช้าค่า ป้าวิ ^-^ จากคุณ : Jeban - [11 ก.ค. 09:08:16]

ความคิดเห็นที่ 122 ด้วยอานิสงฆ์ใจประเสริรรรรรฐฐฐฐฐฐ ลูกไก่ไปเกิดดดดดดด เป๊นนนนนดาวววววววววว....... เตร้ง เตรง เตร่ง เต้รง.... โปรดติดตามภาคสอง ของ ปฐมวัย...ต่อไปน๋ะคร๋าบบบบ จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [11 ก.ค. 09:54:09]

ความคิดเห็นที่ 123 ตกลงทู้นี้จบแค่นี้เหรอคะ อิอิ จะได้ติดตามทู้ต่อไป จากคุณ : Jeban - [11 ก.ค. 12:54:04]

ความคิดเห็นที่ 124 มาอ่านตอนเกือบจบแน่ะ จากคุณ : ส้วมจ้า - [11 ก.ค. 14:29:42]

ความคิดเห็นที่ 125 ดี จางๆๆๆ นั่งรอ เมื่อไหร่ ภาค 2 จะ มาฮิๆๆ จากคุณ : BBP - [11 ก.ค. 18:33:17]

ความคิดเห็นที่ 126 เจ๊ต. ไม่มี๊ แถวนี้ ไม่มีนังแคปบ้านเจ๊นะ ปลาทองแก้มพองขึ้นทุกวัน แบบเลี้ยงดี เอิ๊กๆ พี่สาว ใคร ใครขี้จุ๊ เรื่องไร เรื่องเหมือนลุงชีรัค หรือเรื่องหล่อ ก๊ากกกก ตอบดีๆน้า จากคุณ : Mayflower - [11 ก.ค. 20:02:39]

ความคิดเห็นที่ 127 Pop in to read ka... I really like the way your mom brought you up ka จากคุณ : Clear Ice - [11 ก.ค. 23:10:23]

ความคิดเห็นที่ 128 hello pa wiwanda again.. i used to learn swimming at your school,เขมะ., too.. love that pool.... just come to say hi ka.. and waiting for part two ka... ^o^ จากคุณ : me too - [11 ก.ค. 23:15:13]

ความคิดเห็นที่ 129 ป้าคะ หนูรอภาค 2 นะคะ จากคุณ : Sridhana - [11 ก.ค. 23:29:08]

ความคิดเห็นที่ 130 สวัสดีครับคุณน้าวิ อ้าว......บอกอักษรย่อของโรงเรียนมาก็ไม่ได้รู้หรอกครับว่าโรงเรียนอะไร พอบอกชื่อเต็มมาก็.....โรงเรียนเก่าคุณแม่ผมนั้นเอง ได้เรื่องไปคุณกับคุณแม่ตอนปิดเทอมนี่แล้วละครับ จากคุณ : pinokio - [12 ก.ค. 22:19:02]

ความคิดเห็นที่ 131 ่เมื่อกี้โทรคุกับคุณแม่ กศ. คือชื่อของท่านชายผู้ก้อตั้ง คุณแม่ผมอยู่แบบประจํานะครับ... ถึงว่าชอบขู่สมัยผมเด็กๆว่าซนมากนักเดี๋ยวส่งอยู่ประจําเลย.. คุณน้าวิไหว้วันละเป็นร้อยครั้งสงสัยไห้ววันละพันรอบเลยครับ..ฮิๆๆ จากคุณ : pinokio - [12 ก.ค. 22:36:35]

ความคิดเห็นที่ 132 น้องขา อยากให้เขียนคำว่าบัลเล่ท์แทนบัลเล่ย์ ค่ะ จากคุณ : สองวัย - [13 ก.ค. 08:45:37]

ความคิดเห็นที่ 133 คุณสองวัย..เป็นรุ่นพี่..ที่ไหนเอ่ย??? นู๋จะขอกราบที่ตักงามๆสามที..ขอบพระคุณค่ะที่แก้ให้..นู๋ก็ชักจะเรื่อยเจื้อย แล้ว..ขนาดมีสามีเป็นฝรั่งเศสนะเนี่ย..ความจริงก็ระวัง นะคะ..อยากจะพิมพ์ภาษาอังกฤษกำกับด้วยซ้ำ แต่ต้องคอยระวังค่ะ พอสลับไปมา..เครื่องแฮ๊งค์ ที่พิมพ์ๆมา.. หายวับไปกับตา..???? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [13 ก.ค. 10:12:11]

ความคิดเห็นที่ 134 ชอบคุณป้ามากเลยค่ะ อ่านแต่ไม่เคยเข้ามาเขียนเลย แนนอายุ28 ค่ะ แต่ตัวเล็ก ก็เลยดูเด็กค่ะ อีกไม่นานก็ต้องไปเรียนภาษาที่อเมริกา อยากมีชีวิตที่โลดโผนบ้าง เพราะทุกวันนี้ ชีวิตอย่างกับต้มจืดนะค่ะ จากคุณ : แนน - [13 ก.ค. 20:23:12]

ความคิดเห็นที่ 135 ติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้นเลยค่ะ แต่ไม่เคยโพส์ทเข้ามา เรื่องสนุกมากๆ รออ่านต่อค่ะ อ้อ...ขอถือวิสาสะเรียกพี่วิฯนะคะ ลำดับจากเรื่องคิดว่าแก่กว่าดิฉันไม่กี่ปี ทำให้เกิดความรู้สึกและอารมณ์ร่วม เพราะเป็นสาวยุคใกล้กันค่ะ จากคุณ : แม่น้องปอ - [13 ก.ค. 22:14:15]

ความคิดเห็นที่ 136 ได้อ่านที่ป้าวิพิมพ์มาแล้วชอบจังค่ะ ถึงหนูจะเกิดไม่ทันยุคป้า... แต่หนูจะพยายามนึกภาพตามค่ะ แล้วหนูให้แม่มาอ่านด้วย แม่บอกว่า... ดีจังนอกจากสนุกแล้ว ยังทำให้ได้นึกถึงวันเก่าๆด้วย... ขอบคุณมากนะค่ะป้าวิ ที่ทำให้แม่หนูยิ้มได้...กับการนึกถึงวันเก่าๆ จากคุณ : jUmBa` - [15 ก.ค. 00:18:23]

ความคิดเห็นที่ 137 หนูทันได้ดูหนังที่พี่วิเล่าหลายเรื่องค่ะ เพียงแต่วัยเท่านั้นที่เด็กไปหน่อยก็แบบติดพี่ชายพี่สาวบ้างคุณพ่อคุณอาบ้างไปดูแล้วก็นั่งหลับบ้างเพราะฟังภาษาฝรั่งไม่รู้เรื่องและก็อ่านบทแปลไม่ทันค่ะ....อิอิ ส่วนที่หนูจะสามารถนั่งดูตาใสแจ๋วได้ตลอดเรื่องเห็นจะเป็นหนังการ์ตูนของวอล์ท ดิสนี่ย์เท่านั้นค่ะที่แม้จะฟังภาษาไม่ออกแต่ก็สามารถเข้าใจรูปภาพที่เขาสื่อได้ชัดเจนค่ะ เช่นซินเดอร์เรลล่า สโนวไว้ท์กับคนแคระทั้งเจ็ด ประมาณนี้ค่ะ ส่วนที่คุณรสาเบอร์32ถามมานั้น คือโรงเรียนราชินีค่ะ ดอกไม้ประจำโรงเรียนคือดอกพิกุลนั้นใช่แล้วค่ะ จากคุณ : ผู้หญิงไทย (ปุ๊) - [15 ก.ค. 05:43:35]

ความคิดเห็นที่ 138 อีกนิดหนึ่งนะคะ พี่วิจำเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆรุ่นน้องสองคน ตาโตๆทั้งคู่ ท่าทางเรียบร้อย น่ารักๆจุ๋มจิ๋มหน่อยที่เรียนบัลเล่ย์กับมาดามเดม่อนคนหนึ่งชื่อแต๋มได้ไหมคะ เธอเป็นเพื่อนหนูค่ะ หลังจากนั้นเธอไปเรียนที่สวิสค่ะ ตอนนี้ทำงานอยู่UNค่ะ เธออยู่ที่สนง.นิวยอร์คหลายปีค่ะ และก็อีกคนเธอไปเรียนที่Royal Ballet Academics ที่ลอนดอนหลังจากนั้นค่ะ จากคุณ : ผู้หญิงไทย (ปุ๊) - [15 ก.ค. 05:51:46]

ความคิดเห็นที่ 139 ขอแก้ไขหน่อยค่ะ เรียกให้ถูกต้องเป็นท่านผู้หญิงเดม่อนค่ะ ข้างบนนั้นคือชื่อที่เรียกกันติดปากในสมัยเด็กๆค่ะ จะlog out ทำอย่างไรคะเนี่ยเพิ่งจะเคยใช้อมยิ้มครั้งแรกค่ะ จากคุณ : ปุ๊ (ปุ๊) - [15 ก.ค. 05:58:04]

ความคิดเห็นที่ 140 คุณป้าวิค่ะ ..ใจจดใจจ่อรออ่านตอนต่อไปมากเลยค่ะ.. จากคุณ : Lazywave - [15 ก.ค. 12:47:53]

ความคิดเห็นที่ 141 คุณปุ๊คะ..พี่คงจำน้องแต๋มไม้ได้..นอกจากจะเห็นหน้า หรือบางทีเรียนกันคนละวัน..จะไม่มีทางเจอกันเลย..นอก จากออกงาน..ก็ที่หอประชุมธรรมศาสตร์ หรือที่พระที่นั่ง อัมพรฯ ก็จะเจอกันค่ะ แต่ก็ชุลวุนวุ่นวาย แต่งหน้าแต่งตากัน..ยุ่งไปหมดค่ะ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [15 ก.ค. 13:41:25]

ความคิดเห็นที่ 142 คุณLazywave...คะ ภาคสองอยู่ข้างบนค่ะ... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [15 ก.ค. 13:43:04]

ความคิดเห็นที่ 143 พี่วิครับ โรงเรียนผมสะกด ว่า เซนต์คาเบรียล ครับ ขออนุญาติช่วยแก้ให้นะครับ จากคุณ : rangsiman - [15 ก.ค. 18:20:06]

ความคิดเห็นที่ 144 :- คุณป้า Wiwanda คะ หนูขออนุญาตยืมพื้นที่ของคุณป้าวิ ตอบคุณผู้หญิงไทย (ปุ๊) และ คุณ rangsiman นะคะ :- คุณผู้หญิงไทย (ปุ๊) คะ ใช่แล้วค่ะ คุณแม่หนูและคุณน้าหนูเคยอยู่โรงเรียนราชินีค่ะ ยังจำศาลท่านจุกได้อยู่ค่ะ ไม่ทราบว่าปัจจุบันเป็นอย่างไรแล้ว :- คุณ rangsiman คะ ขออนุญาตแก้คำผิดนะคะ คำว่าอนุญาต ต้องไม่มีสระอิค่ะ จากคุณ : รสา - [15 ก.ค. 19:51:02]

ความคิดเห็นที่ 145 สวัสดีค่ะพี่วิ... กำลังรอคอยตอนต่อไปอย่างใจจดจ่อเลยค่ะ :) หลายตอนมีฉากสถานที่ ตัวละคร และเหตุการณ์ประกอบ เช่นภาพยนต์ เฉียดไปเฉียดมาค่ะ เพียงแต่ว่าตอนนั้นหนูจะเด็กไปหน่อยเท่านั้นค่ะ นี่ถ้าพี่ๆหนูมาได้มาอ่านลงสัยจะกรี๊ดดดดดด กันลั่นแน่ๆค่ะ : ) และหนูขออนุญาตพี่วิตอบคุณรสาหน่อยนะคะ......ขอบคุณมากค่ะ คุณรสาคะ.. ศาลท่านจุกยังอยู่ที่เดิมค่ะเพียงแต่ได้รับการปรับแต่งสถานที่ให้ดีขึ้นค่ะ ส่วนต้นพิกุลแก้วต้นใหญ่ก็ยังอยู่คู่เป็นสัญญลักษณ์ค่ะ ชวนคุณแม่มาเที่ยวงานรำลึกบ้างนะคะ พี่เองก็ปีหนึ่งโผล่ทีหนึ่งค่ะ(ถ้าอยู่เมืองไทยช่วงนั้นค่ะ)ไปแต่ละหันซ้ายหันขวาไม่เจอแม่ๆๆๆประจำชั้นสบตาทะโมนเก่าๆก็กรี๊ดดดกร้าดดดกันลั่น อิอิ :) จากคุณ : ผู้หญิงไทย - [16 ก.ค. 18:36:46]

ความคิดเห็นที่ 146 อบอุ่นดีฮะ จากคุณ : ลูกหินฮะ ๛ - [17 ก.ค. 05:48:33]

ความคิดเห็นที่ 147 มาลงชื่อค่ะ แต่ก๊อปไปอ่านที่บ้าน ยังระลึกถึงคุณค่างานเขียนของพี่วิ. เสมอ จากคุณ : bLaCk_KiD ติดงอมแงม - [17 ก.ค. 18:53:59]